Learned borrowing from Old Armenian կոշկոճեմ (koškočem).
կոշկոճել • (koškočel)
infinitive | կոշկոճել (koškočel) | imperfective converb | կոշկոճում (koškočum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | կոշկոճվել (koškočvel) | simultaneous converb | կոշկոճելիս (koškočelis) | ||||
causative | — | perfective converb | կոշկոճել (koškočel) | ||||
aorist stem | կոշկոճ- (koškoč-) | future converb I | կոշկոճելու (koškočelu) | ||||
resultative participle | կոշկոճած (koškočac) | future converb II | կոշկոճելիք (koškočelikʻ) | ||||
subject participle | կոշկոճող (koškočoġ) | connegative converb | կոշկոճի (koškoči) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | կոշկոճում եմ (koškočum em) | կոշկոճում ես (koškočum es) | կոշկոճում է (koškočum ē) | կոշկոճում ենք (koškočum enkʻ) | կոշկոճում եք (koškočum ekʻ) | կոշկոճում են (koškočum en) | |
past imperfective | կոշկոճում էի (koškočum ēi) | կոշկոճում էիր (koškočum ēir) | կոշկոճում էր (koškočum ēr) | կոշկոճում էինք (koškočum ēinkʻ) | կոշկոճում էիք (koškočum ēikʻ) | կոշկոճում էին (koškočum ēin) | |
future | կոշկոճելու եմ (koškočelu em) | կոշկոճելու ես (koškočelu es) | կոշկոճելու է (koškočelu ē) | կոշկոճելու ենք (koškočelu enkʻ) | կոշկոճելու եք (koškočelu ekʻ) | կոշկոճելու են (koškočelu en) | |
past future | կոշկոճելու էի (koškočelu ēi) | կոշկոճելու էիր (koškočelu ēir) | կոշկոճելու էր (koškočelu ēr) | կոշկոճելու էինք (koškočelu ēinkʻ) | կոշկոճելու էիք (koškočelu ēikʻ) | կոշկոճելու էին (koškočelu ēin) | |
present perfect | կոշկոճել եմ (koškočel em) | կոշկոճել ես (koškočel es) | կոշկոճել է (koškočel ē) | կոշկոճել ենք (koškočel enkʻ) | կոշկոճել եք (koškočel ekʻ) | կոշկոճել են (koškočel en) | |
pluperfect | կոշկոճել էի (koškočel ēi) | կոշկոճել էիր (koškočel ēir) | կոշկոճել էր (koškočel ēr) | կոշկոճել էինք (koškočel ēinkʻ) | կոշկոճել էիք (koškočel ēikʻ) | կոշկոճել էին (koškočel ēin) | |
aorist (past perfective) | կոշկոճեցի, կոշկոճի* (koškočecʻi, koškoči*) | կոշկոճեցիր, կոշկոճիր* (koškočecʻir, koškočir*) | կոշկոճեց (koškočecʻ) | կոշկոճեցինք, կոշկոճինք* (koškočecʻinkʻ, koškočinkʻ*) | կոշկոճեցիք, կոշկոճիք* (koškočecʻikʻ, koškočikʻ*) | կոշկոճեցին, կոշկոճին* (koškočecʻin, koškočin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | կոշկոճեմ (koškočem) | կոշկոճես (koškočes) | կոշկոճի (koškoči) | կոշկոճենք (koškočenkʻ) | կոշկոճեք (koškočekʻ) | կոշկոճեն (koškočen) | |
past | կոշկոճեի (koškočei) | կոշկոճեիր (koškočeir) | կոշկոճեր (koškočer) | կոշկոճեինք (koškočeinkʻ) | կոշկոճեիք (koškočeikʻ) | կոշկոճեին (koškočein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կկոշկոճեմ (kkoškočem) | կկոշկոճես (kkoškočes) | կկոշկոճի (kkoškoči) | կկոշկոճենք (kkoškočenkʻ) | կկոշկոճեք (kkoškočekʻ) | կկոշկոճեն (kkoškočen) | |
past | կկոշկոճեի (kkoškočei) | կկոշկոճեիր (kkoškočeir) | կկոշկոճեր (kkoškočer) | կկոշկոճեինք (kkoškočeinkʻ) | կկոշկոճեիք (kkoškočeikʻ) | կկոշկոճեին (kkoškočein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | կոշկոճի՛ր, կոշկոճի՛* (koškočír, koškočí*) | — | — | կոշկոճե՛ք, կոշկոճեցե՛ք** (koškočékʻ, koškočecʻékʻ**) | — | ||
*colloquial **dated |
infinitive | չկոշկոճել (čʻkoškočel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չկոշկոճած (čʻkoškočac) | ||||||
subject participle | չկոշկոճող (čʻkoškočoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ կոշկոճում (čʻem koškočum) | չես կոշկոճում (čʻes koškočum) | չի կոշկոճում (čʻi koškočum) | չենք կոշկոճում (čʻenkʻ koškočum) | չեք կոշկոճում (čʻekʻ koškočum) | չեն կոշկոճում (čʻen koškočum) | |
past imperfective | չէի կոշկոճում (čʻēi koškočum) | չէիր կոշկոճում (čʻēir koškočum) | չէր կոշկոճում (čʻēr koškočum) | չէինք կոշկոճում (čʻēinkʻ koškočum) | չէիք կոշկոճում (čʻēikʻ koškočum) | չէին կոշկոճում (čʻēin koškočum) | |
future | չեմ կոշկոճելու (čʻem koškočelu) | չես կոշկոճելու (čʻes koškočelu) | չի կոշկոճելու (čʻi koškočelu) | չենք կոշկոճելու (čʻenkʻ koškočelu) | չեք կոշկոճելու (čʻekʻ koškočelu) | չեն կոշկոճելու (čʻen koškočelu) | |
past future | չէի կոշկոճելու (čʻēi koškočelu) | չէիր կոշկոճելու (čʻēir koškočelu) | չէր կոշկոճելու (čʻēr koškočelu) | չէինք կոշկոճելու (čʻēinkʻ koškočelu) | չէիք կոշկոճելու (čʻēikʻ koškočelu) | չէին կոշկոճելու (čʻēin koškočelu) | |
present perfect | չեմ կոշկոճել (čʻem koškočel) | չես կոշկոճել (čʻes koškočel) | չի կոշկոճել (čʻi koškočel) | չենք կոշկոճել (čʻenkʻ koškočel) | չեք կոշկոճել (čʻekʻ koškočel) | չեն կոշկոճել (čʻen koškočel) | |
pluperfect | չէի կոշկոճել (čʻēi koškočel) | չէիր կոշկոճել (čʻēir koškočel) | չէր կոշկոճել (čʻēr koškočel) | չէինք կոշկոճել (čʻēinkʻ koškočel) | չէիք կոշկոճել (čʻēikʻ koškočel) | չէին կոշկոճել (čʻēin koškočel) | |
aorist (past perfective) | չկոշկոճեցի, չկոշկոճի* (čʻkoškočecʻi, čʻkoškoči*) | չկոշկոճեցիր, չկոշկոճիր* (čʻkoškočecʻir, čʻkoškočir*) | չկոշկոճեց (čʻkoškočecʻ) | չկոշկոճեցինք, չկոշկոճինք* (čʻkoškočecʻinkʻ, čʻkoškočinkʻ*) | չկոշկոճեցիք, չկոշկոճիք* (čʻkoškočecʻikʻ, čʻkoškočikʻ*) | չկոշկոճեցին, չկոշկոճին* (čʻkoškočecʻin, čʻkoškočin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չկոշկոճեմ (čʻkoškočem) | չկոշկոճես (čʻkoškočes) | չկոշկոճի (čʻkoškoči) | չկոշկոճենք (čʻkoškočenkʻ) | չկոշկոճեք (čʻkoškočekʻ) | չկոշկոճեն (čʻkoškočen) | |
past | չկոշկոճեի (čʻkoškočei) | չկոշկոճեիր (čʻkoškočeir) | չկոշկոճեր (čʻkoškočer) | չկոշկոճեինք (čʻkoškočeinkʻ) | չկոշկոճեիք (čʻkoškočeikʻ) | չկոշկոճեին (čʻkoškočein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ կոշկոճի (čʻem koškoči) | չես կոշկոճի (čʻes koškoči) | չի կոշկոճի (čʻi koškoči) | չենք կոշկոճի (čʻenkʻ koškoči) | չեք կոշկոճի (čʻekʻ koškoči) | չեն կոշկոճի (čʻen koškoči) | |
past | չէի կոշկոճի (čʻēi koškoči) | չէիր կոշկոճի (čʻēir koškoči) | չէր կոշկոճի (čʻēr koškoči) | չէինք կոշկոճի (čʻēinkʻ koškoči) | չէիք կոշկոճի (čʻēikʻ koškoči) | չէին կոշկոճի (čʻēin koškoči) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ կոշկոճիր, մի՛ կոշկոճի* (mí koškočir, mí koškoči*) | — | — | մի՛ կոշկոճեք, մի՛ կոշկոճեցեք** (mí koškočekʻ, mí koškočecʻekʻ**) | — | ||
*colloquial **dated |
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular (singulare tantum) | ||||||||
nominative | կոշկոճել (koškočel) | |||||||
dative | կոշկոճելու (koškočelu) | |||||||
ablative | կոշկոճելուց (koškočelucʻ) | |||||||
instrumental | կոշկոճելով (koškočelov) | |||||||
locative | կոշկոճելում (koškočelum) | |||||||
definite forms | ||||||||
nominative | կոշկոճելը/կոշկոճելն (koškočelə/koškočeln) | |||||||
dative | կոշկոճելուն (koškočelun) | |||||||
1st person possessive forms (my) | ||||||||
nominative | կոշկոճելս (koškočels) | |||||||
dative | կոշկոճելուս (koškočelus) | |||||||
ablative | կոշկոճելուցս (koškočelucʻs) | |||||||
instrumental | կոշկոճելովս (koškočelovs) | |||||||
locative | կոշկոճելումս (koškočelums) | |||||||
2nd person possessive forms (your) | ||||||||
nominative | կոշկոճելդ (koškočeld) | |||||||
dative | կոշկոճելուդ (koškočelud) | |||||||
ablative | կոշկոճելուցդ (koškočelucʻd) | |||||||
instrumental | կոշկոճելովդ (koškočelovd) | |||||||
locative | կոշկոճելումդ (koškočelumd) |
կոշկոճել • (koškočel)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | կոշկոճել (koškočel) |
genitive | կոշկոճելոյ (koškočeloy) |
dative | կոշկոճելոյ (koškočeloy) |
accusative | կոշկոճել (koškočel) |
ablative | կոշկոճելոյ (koškočeloy) |
instrumental | կոշկոճելով (koškočelov) |
locative | կոշկոճել (koškočel) |