Inherited from Old Armenian համոզեմ (hamozem).
համոզել • (hamozel)
| infinitive | համոզել (hamozel) | imperfective converb | համոզում (hamozum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | համոզվել (hamozvel) | simultaneous converb | համոզելիս (hamozelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | համոզել (hamozel) | ||||
| aorist stem | համոզ- (hamoz-) | future converb I | համոզելու (hamozelu) | ||||
| resultative participle | համոզած (hamozac) | future converb II | համոզելիք (hamozelikʻ) | ||||
| subject participle | համոզող (hamozoġ) | connegative converb | համոզի (hamozi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | համոզում եմ (hamozum em) | համոզում ես (hamozum es) | համոզում է (hamozum ē) | համոզում ենք (hamozum enkʻ) | համոզում եք (hamozum ekʻ) | համոզում են (hamozum en) | |
| past imperfective | համոզում էի (hamozum ēi) | համոզում էիր (hamozum ēir) | համոզում էր (hamozum ēr) | համոզում էինք (hamozum ēinkʻ) | համոզում էիք (hamozum ēikʻ) | համոզում էին (hamozum ēin) | |
| future | համոզելու եմ (hamozelu em) | համոզելու ես (hamozelu es) | համոզելու է (hamozelu ē) | համոզելու ենք (hamozelu enkʻ) | համոզելու եք (hamozelu ekʻ) | համոզելու են (hamozelu en) | |
| past future | համոզելու էի (hamozelu ēi) | համոզելու էիր (hamozelu ēir) | համոզելու էր (hamozelu ēr) | համոզելու էինք (hamozelu ēinkʻ) | համոզելու էիք (hamozelu ēikʻ) | համոզելու էին (hamozelu ēin) | |
| present perfect | համոզել եմ (hamozel em) | համոզել ես (hamozel es) | համոզել է (hamozel ē) | համոզել ենք (hamozel enkʻ) | համոզել եք (hamozel ekʻ) | համոզել են (hamozel en) | |
| pluperfect | համոզել էի (hamozel ēi) | համոզել էիր (hamozel ēir) | համոզել էր (hamozel ēr) | համոզել էինք (hamozel ēinkʻ) | համոզել էիք (hamozel ēikʻ) | համոզել էին (hamozel ēin) | |
| aorist (past perfective) | համոզեցի, համոզի* (hamozecʻi, hamozi*) | համոզեցիր, համոզիր* (hamozecʻir, hamozir*) | համոզեց (hamozecʻ) | համոզեցինք, համոզինք* (hamozecʻinkʻ, hamozinkʻ*) | համոզեցիք, համոզիք* (hamozecʻikʻ, hamozikʻ*) | համոզեցին, համոզին* (hamozecʻin, hamozin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | համոզեմ (hamozem) | համոզես (hamozes) | համոզի (hamozi) | համոզենք (hamozenkʻ) | համոզեք (hamozekʻ) | համոզեն (hamozen) | |
| past | համոզեի (hamozei) | համոզեիր (hamozeir) | համոզեր (hamozer) | համոզեինք (hamozeinkʻ) | համոզեիք (hamozeikʻ) | համոզեին (hamozein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհամոզեմ (khamozem) | կհամոզես (khamozes) | կհամոզի (khamozi) | կհամոզենք (khamozenkʻ) | կհամոզեք (khamozekʻ) | կհամոզեն (khamozen) | |
| past | կհամոզեի (khamozei) | կհամոզեիր (khamozeir) | կհամոզեր (khamozer) | կհամոզեինք (khamozeinkʻ) | կհամոզեիք (khamozeikʻ) | կհամոզեին (khamozein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | համոզի՛ր, համոզի՛* (hamozír, hamozí*) | — | — | համոզե՛ք, համոզեցե՛ք** (hamozékʻ, hamozecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չհամոզել (čʻhamozel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհամոզած (čʻhamozac) | ||||||
| subject participle | չհամոզող (čʻhamozoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ համոզում (čʻem hamozum) | չես համոզում (čʻes hamozum) | չի համոզում (čʻi hamozum) | չենք համոզում (čʻenkʻ hamozum) | չեք համոզում (čʻekʻ hamozum) | չեն համոզում (čʻen hamozum) | |
| past imperfective | չէի համոզում (čʻēi hamozum) | չէիր համոզում (čʻēir hamozum) | չէր համոզում (čʻēr hamozum) | չէինք համոզում (čʻēinkʻ hamozum) | չէիք համոզում (čʻēikʻ hamozum) | չէին համոզում (čʻēin hamozum) | |
| future | չեմ համոզելու (čʻem hamozelu) | չես համոզելու (čʻes hamozelu) | չի համոզելու (čʻi hamozelu) | չենք համոզելու (čʻenkʻ hamozelu) | չեք համոզելու (čʻekʻ hamozelu) | չեն համոզելու (čʻen hamozelu) | |
| past future | չէի համոզելու (čʻēi hamozelu) | չէիր համոզելու (čʻēir hamozelu) | չէր համոզելու (čʻēr hamozelu) | չէինք համոզելու (čʻēinkʻ hamozelu) | չէիք համոզելու (čʻēikʻ hamozelu) | չէին համոզելու (čʻēin hamozelu) | |
| present perfect | չեմ համոզել (čʻem hamozel) | չես համոզել (čʻes hamozel) | չի համոզել (čʻi hamozel) | չենք համոզել (čʻenkʻ hamozel) | չեք համոզել (čʻekʻ hamozel) | չեն համոզել (čʻen hamozel) | |
| pluperfect | չէի համոզել (čʻēi hamozel) | չէիր համոզել (čʻēir hamozel) | չէր համոզել (čʻēr hamozel) | չէինք համոզել (čʻēinkʻ hamozel) | չէիք համոզել (čʻēikʻ hamozel) | չէին համոզել (čʻēin hamozel) | |
| aorist (past perfective) | չհամոզեցի, չհամոզի* (čʻhamozecʻi, čʻhamozi*) | չհամոզեցիր, չհամոզիր* (čʻhamozecʻir, čʻhamozir*) | չհամոզեց (čʻhamozecʻ) | չհամոզեցինք, չհամոզինք* (čʻhamozecʻinkʻ, čʻhamozinkʻ*) | չհամոզեցիք, չհամոզիք* (čʻhamozecʻikʻ, čʻhamozikʻ*) | չհամոզեցին, չհամոզին* (čʻhamozecʻin, čʻhamozin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չհամոզեմ (čʻhamozem) | չհամոզես (čʻhamozes) | չհամոզի (čʻhamozi) | չհամոզենք (čʻhamozenkʻ) | չհամոզեք (čʻhamozekʻ) | չհամոզեն (čʻhamozen) | |
| past | չհամոզեի (čʻhamozei) | չհամոզեիր (čʻhamozeir) | չհամոզեր (čʻhamozer) | չհամոզեինք (čʻhamozeinkʻ) | չհամոզեիք (čʻhamozeikʻ) | չհամոզեին (čʻhamozein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ համոզի (čʻem hamozi) | չես համոզի (čʻes hamozi) | չի համոզի (čʻi hamozi) | չենք համոզի (čʻenkʻ hamozi) | չեք համոզի (čʻekʻ hamozi) | չեն համոզի (čʻen hamozi) | |
| past | չէի համոզի (čʻēi hamozi) | չէիր համոզի (čʻēir hamozi) | չէր համոզի (čʻēr hamozi) | չէինք համոզի (čʻēinkʻ hamozi) | չէիք համոզի (čʻēikʻ hamozi) | չէին համոզի (čʻēin hamozi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ համոզիր, մի՛ համոզի* (mí hamozir, mí hamozi*) | — | — | մի՛ համոզեք, մի՛ համոզեցեք** (mí hamozekʻ, mí hamozecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | համոզել (hamozel) | |||
| dative | համոզելու (hamozelu) | |||
| ablative | համոզելուց (hamozelucʻ) | |||
| instrumental | համոզելով (hamozelov) | |||
| locative | համոզելում (hamozelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | համոզելը/համոզելն (hamozelə/hamozeln) | |||
| dative | համոզելուն (hamozelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | համոզելս (hamozels) | |||
| dative | համոզելուս (hamozelus) | |||
| ablative | համոզելուցս (hamozelucʻs) | |||
| instrumental | համոզելովս (hamozelovs) | |||
| locative | համոզելումս (hamozelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | համոզելդ (hamozeld) | |||
| dative | համոզելուդ (hamozelud) | |||
| ablative | համոզելուցդ (hamozelucʻd) | |||
| instrumental | համոզելովդ (hamozelovd) | |||
| locative | համոզելումդ (hamozelumd) | |||
համոզել • (hamozel)
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | համոզել (hamozel) |
| genitive | համոզելոյ (hamozeloy) |
| dative | համոզելոյ (hamozeloy) |
| accusative | համոզել (hamozel) |
| ablative | համոզելոյ (hamozeloy) |
| instrumental | համոզելով (hamozelov) |
| locative | համոզել (hamozel) |