Learned borrowing from Old Armenian հարկանեմ (harkanem).
հարկանել • (harkanel)
infinitive | հարկանել (harkanel) | imperfective converb | հարկանում (harkanum) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
passive | հարկանվել (harkanvel) | simultaneous converb | հարկանելիս (harkanelis) | ||||
causative | — | perfective converb | հարկանել (harkanel) | ||||
aorist stem | հարկան- (harkan-) | future converb I | հարկանելու (harkanelu) | ||||
resultative participle | հարկանած (harkanac) | future converb II | հարկանելիք (harkanelikʻ) | ||||
subject participle | հարկանող (harkanoġ) | connegative converb | հարկանի (harkani) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հարկանում եմ (harkanum em) | հարկանում ես (harkanum es) | հարկանում է (harkanum ē) | հարկանում ենք (harkanum enkʻ) | հարկանում եք (harkanum ekʻ) | հարկանում են (harkanum en) | |
past imperfective | հարկանում էի (harkanum ēi) | հարկանում էիր (harkanum ēir) | հարկանում էր (harkanum ēr) | հարկանում էինք (harkanum ēinkʻ) | հարկանում էիք (harkanum ēikʻ) | հարկանում էին (harkanum ēin) | |
future | հարկանելու եմ (harkanelu em) | հարկանելու ես (harkanelu es) | հարկանելու է (harkanelu ē) | հարկանելու ենք (harkanelu enkʻ) | հարկանելու եք (harkanelu ekʻ) | հարկանելու են (harkanelu en) | |
past future | հարկանելու էի (harkanelu ēi) | հարկանելու էիր (harkanelu ēir) | հարկանելու էր (harkanelu ēr) | հարկանելու էինք (harkanelu ēinkʻ) | հարկանելու էիք (harkanelu ēikʻ) | հարկանելու էին (harkanelu ēin) | |
present perfect | հարկանել եմ (harkanel em) | հարկանել ես (harkanel es) | հարկանել է (harkanel ē) | հարկանել ենք (harkanel enkʻ) | հարկանել եք (harkanel ekʻ) | հարկանել են (harkanel en) | |
pluperfect | հարկանել էի (harkanel ēi) | հարկանել էիր (harkanel ēir) | հարկանել էր (harkanel ēr) | հարկանել էինք (harkanel ēinkʻ) | հարկանել էիք (harkanel ēikʻ) | հարկանել էին (harkanel ēin) | |
aorist (past perfective) | հարկանեցի, հարկանի* (harkanecʻi, harkani*) | հարկանեցիր, հարկանիր* (harkanecʻir, harkanir*) | հարկանեց (harkanecʻ) | հարկանեցինք, հարկանինք* (harkanecʻinkʻ, harkaninkʻ*) | հարկանեցիք, հարկանիք* (harkanecʻikʻ, harkanikʻ*) | հարկանեցին, հարկանին* (harkanecʻin, harkanin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | հարկանեմ (harkanem) | հարկանես (harkanes) | հարկանի (harkani) | հարկանենք (harkanenkʻ) | հարկանեք (harkanekʻ) | հարկանեն (harkanen) | |
past | հարկանեի (harkanei) | հարկանեիր (harkaneir) | հարկաներ (harkaner) | հարկանեինք (harkaneinkʻ) | հարկանեիք (harkaneikʻ) | հարկանեին (harkanein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | կհարկանեմ (kharkanem) | կհարկանես (kharkanes) | կհարկանի (kharkani) | կհարկանենք (kharkanenkʻ) | կհարկանեք (kharkanekʻ) | կհարկանեն (kharkanen) | |
past | կհարկանեի (kharkanei) | կհարկանեիր (kharkaneir) | կհարկաներ (kharkaner) | կհարկանեինք (kharkaneinkʻ) | կհարկանեիք (kharkaneikʻ) | կհարկանեին (kharkanein) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | հարկանի՛ր, հարկանի՛* (harkanír, harkaní*) | — | — | հարկանե՛ք, հարկանեցե՛ք** (harkanékʻ, harkanecʻékʻ**) |
*colloquial **dated
infinitive | չհարկանել (čʻharkanel) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
resultative participle | չհարկանած (čʻharkanac) | ||||||
subject participle | չհարկանող (čʻharkanoġ) | ||||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չեմ հարկանում (čʻem harkanum) | չես հարկանում (čʻes harkanum) | չի հարկանում (čʻi harkanum) | չենք հարկանում (čʻenkʻ harkanum) | չեք հարկանում (čʻekʻ harkanum) | չեն հարկանում (čʻen harkanum) | |
past imperfective | չէի հարկանում (čʻēi harkanum) | չէիր հարկանում (čʻēir harkanum) | չէր հարկանում (čʻēr harkanum) | չէինք հարկանում (čʻēinkʻ harkanum) | չէիք հարկանում (čʻēikʻ harkanum) | չէին հարկանում (čʻēin harkanum) | |
future | չեմ հարկանելու (čʻem harkanelu) | չես հարկանելու (čʻes harkanelu) | չի հարկանելու (čʻi harkanelu) | չենք հարկանելու (čʻenkʻ harkanelu) | չեք հարկանելու (čʻekʻ harkanelu) | չեն հարկանելու (čʻen harkanelu) | |
past future | չէի հարկանելու (čʻēi harkanelu) | չէիր հարկանելու (čʻēir harkanelu) | չէր հարկանելու (čʻēr harkanelu) | չէինք հարկանելու (čʻēinkʻ harkanelu) | չէիք հարկանելու (čʻēikʻ harkanelu) | չէին հարկանելու (čʻēin harkanelu) | |
present perfect | չեմ հարկանել (čʻem harkanel) | չես հարկանել (čʻes harkanel) | չի հարկանել (čʻi harkanel) | չենք հարկանել (čʻenkʻ harkanel) | չեք հարկանել (čʻekʻ harkanel) | չեն հարկանել (čʻen harkanel) | |
pluperfect | չէի հարկանել (čʻēi harkanel) | չէիր հարկանել (čʻēir harkanel) | չէր հարկանել (čʻēr harkanel) | չէինք հարկանել (čʻēinkʻ harkanel) | չէիք հարկանել (čʻēikʻ harkanel) | չէին հարկանել (čʻēin harkanel) | |
aorist (past perfective) | չհարկանեցի, չհարկանի* (čʻharkanecʻi, čʻharkani*) | չհարկանեցիր, չհարկանիր* (čʻharkanecʻir, čʻharkanir*) | չհարկանեց (čʻharkanecʻ) | չհարկանեցինք, չհարկանինք* (čʻharkanecʻinkʻ, čʻharkaninkʻ*) | չհարկանեցիք, չհարկանիք* (čʻharkanecʻikʻ, čʻharkanikʻ*) | չհարկանեցին, չհարկանին* (čʻharkanecʻin, čʻharkanin*) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
present | չհարկանեմ (čʻharkanem) | չհարկանես (čʻharkanes) | չհարկանի (čʻharkani) | չհարկանենք (čʻharkanenkʻ) | չհարկանեք (čʻharkanekʻ) | չհարկանեն (čʻharkanen) | |
past | չհարկանեի (čʻharkanei) | չհարկանեիր (čʻharkaneir) | չհարկաներ (čʻharkaner) | չհարկանեինք (čʻharkaneinkʻ) | չհարկանեիք (čʻharkaneikʻ) | չհարկանեին (čʻharkanein) | |
conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
future | չեմ հարկանի (čʻem harkani) | չես հարկանի (čʻes harkani) | չի հարկանի (čʻi harkani) | չենք հարկանի (čʻenkʻ harkani) | չեք հարկանի (čʻekʻ harkani) | չեն հարկանի (čʻen harkani) | |
past | չէի հարկանի (čʻēi harkani) | չէիր հարկանի (čʻēir harkani) | չէր հարկանի (čʻēr harkani) | չէինք հարկանի (čʻēinkʻ harkani) | չէիք հարկանի (čʻēikʻ harkani) | չէին հարկանի (čʻēin harkani) | |
imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
— | մի՛ հարկանիր, մի՛ հարկանի* (mí harkanir, mí harkani*) | — | — | մի՛ հարկանեք, մի՛ հարկանեցեք** (mí harkanekʻ, mí harkanecʻekʻ**) |
*colloquial **dated
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | հարկանել (harkanel) | |||
dative | հարկանելու (harkanelu) | |||
ablative | հարկանելուց (harkanelucʻ) | |||
instrumental | հարկանելով (harkanelov) | |||
locative | հարկանելում (harkanelum) | |||
definite forms | ||||
nominative | հարկանելը/հարկանելն (harkanelə/harkaneln) | |||
dative | հարկանելուն (harkanelun) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | հարկանելս (harkanels) | |||
dative | հարկանելուս (harkanelus) | |||
ablative | հարկանելուցս (harkanelucʻs) | |||
instrumental | հարկանելովս (harkanelovs) | |||
locative | հարկանելումս (harkanelums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | հարկանելդ (harkaneld) | |||
dative | հարկանելուդ (harkanelud) | |||
ablative | հարկանելուցդ (harkanelucʻd) | |||
instrumental | հարկանելովդ (harkanelovd) | |||
locative | հարկանելումդ (harkanelumd) |
հարկանել • (harkanel)
singular (uncountable) | |
---|---|
nominative | հարկանել (harkanel) |
genitive | հարկանելոյ (harkaneloy) |
dative | հարկանելոյ (harkaneloy) |
accusative | հարկանել (harkanel) |
ablative | հարկանելոյ (harkaneloy) |
instrumental | հարկանելով (harkanelov) |
locative | հարկանել (harkanel) |