Borrowed from Sanskrit संध्या (saṃdhyā). Doublet of सांझ (sāñjh).
संध्या • (sandhyā) f
Derived from the instrumental singular of संधि (saṃdhí, “conjunction, transition”), from the root संधा (saṃdhā), from सम्- (sam-) + धा (dhā).
संध्या • (saṃdhyā́) stem, f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | संध्या (saṃdhyā́) | संध्ये (saṃdhyé) | संध्याः (saṃdhyā́ḥ) |
vocative | संध्ये (sáṃdhye) | संध्ये (sáṃdhye) | संध्याः (sáṃdhyāḥ) |
accusative | संध्याम् (saṃdhyā́m) | संध्ये (saṃdhyé) | संध्याः (saṃdhyā́ḥ) |
instrumental | संध्यया (saṃdhyáyā) संध्या¹ (saṃdhyā́¹) |
संध्याभ्याम् (saṃdhyā́bhyām) | संध्याभिः (saṃdhyā́bhiḥ) |
dative | संध्यायै (saṃdhyā́yai) | संध्याभ्याम् (saṃdhyā́bhyām) | संध्याभ्यः (saṃdhyā́bhyaḥ) |
ablative | संध्यायाः (saṃdhyā́yāḥ) संध्यायै² (saṃdhyā́yai²) |
संध्याभ्याम् (saṃdhyā́bhyām) | संध्याभ्यः (saṃdhyā́bhyaḥ) |
genitive | संध्यायाः (saṃdhyā́yāḥ) संध्यायै² (saṃdhyā́yai²) |
संध्ययोः (saṃdhyáyoḥ) | संध्यानाम् (saṃdhyā́nām) |
locative | संध्यायाम् (saṃdhyā́yām) | संध्ययोः (saṃdhyáyoḥ) | संध्यासु (saṃdhyā́su) |