From எண்ணு (eṇṇu, “to count, think”) + -அம் (-am).
எண்ணம் • (eṇṇam) (plural எண்ணங்கள்)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | எண்ணம் eṇṇam |
எண்ணங்கள் eṇṇaṅkaḷ |
| vocative | எண்ணமே eṇṇamē |
எண்ணங்களே eṇṇaṅkaḷē |
| accusative | எண்ணத்தை eṇṇattai |
எண்ணங்களை eṇṇaṅkaḷai |
| dative | எண்ணத்துக்கு eṇṇattukku |
எண்ணங்களுக்கு eṇṇaṅkaḷukku |
| benefactive | எண்ணத்துக்காக eṇṇattukkāka |
எண்ணங்களுக்காக eṇṇaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | எண்ணத்துடைய eṇṇattuṭaiya |
எண்ணங்களுடைய eṇṇaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | எண்ணத்தின் eṇṇattiṉ |
எண்ணங்களின் eṇṇaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | எண்ணத்தில் eṇṇattil |
எண்ணங்களில் eṇṇaṅkaḷil |
| locative 2 | எண்ணத்திடம் eṇṇattiṭam |
எண்ணங்களிடம் eṇṇaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | எண்ணத்தோடு eṇṇattōṭu |
எண்ணங்களோடு eṇṇaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | எண்ணத்துடன் eṇṇattuṭaṉ |
எண்ணங்களுடன் eṇṇaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | எண்ணத்தால் eṇṇattāl |
எண்ணங்களால் eṇṇaṅkaḷāl |
| ablative | எண்ணத்திலிருந்து eṇṇattiliruntu |
எண்ணங்களிலிருந்து eṇṇaṅkaḷiliruntu |