கருமம்

See also: கார்மம் and கரிமம்

Tamil

From Sanskrit कर्मन् (kárman, “act, action, performance”).

கருமம் • (karumam)

m-stem declension of கருமம் (karumam) (singular only)
	singular	plural
nominative	கருமம் karumam	-
vocative	கருமமே karumamē	-
accusative	கருமத்தை karumattai	-
dative	கருமத்துக்கு karumattukku	-
benefactive	கருமத்துக்காக karumattukkāka	-
genitive 1	கருமத்துடைய karumattuṭaiya	-
genitive 2	கருமத்தின் karumattiṉ	-
locative 1	கருமத்தில் karumattil	-
locative 2	கருமத்திடம் karumattiṭam	-
sociative 1	கருமத்தோடு karumattōṭu	-
sociative 2	கருமத்துடன் karumattuṭaṉ	-
instrumental	கருமத்தால் karumattāl	-
ablative	கருமத்திலிருந்து karumattiliruntu	-

Possibly from the above, being a lamentation of one's own fate.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

கருமம் • (karumam) (colloquial, Spoken Tamil)

கருமம் • (karumam) (colloquial, Spoken Tamil)

m-stem declension of கருமம் (karumam)
	singular	plural
nominative	கருமம் karumam	கருமங்கள் karumaṅkaḷ
vocative	கருமமே karumamē	கருமங்களே karumaṅkaḷē
accusative	கருமத்தை karumattai	கருமங்களை karumaṅkaḷai
dative	கருமத்துக்கு karumattukku	கருமங்களுக்கு karumaṅkaḷukku
benefactive	கருமத்துக்காக karumattukkāka	கருமங்களுக்காக karumaṅkaḷukkāka
genitive 1	கருமத்துடைய karumattuṭaiya	கருமங்களுடைய karumaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	கருமத்தின் karumattiṉ	கருமங்களின் karumaṅkaḷiṉ
locative 1	கருமத்தில் karumattil	கருமங்களில் karumaṅkaḷil
locative 2	கருமத்திடம் karumattiṭam	கருமங்களிடம் karumaṅkaḷiṭam
sociative 1	கருமத்தோடு karumattōṭu	கருமங்களோடு karumaṅkaḷōṭu
sociative 2	கருமத்துடன் karumattuṭaṉ	கருமங்களுடன் karumaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	கருமத்தால் karumattāl	கருமங்களால் karumaṅkaḷāl
ablative	கருமத்திலிருந்து karumattiliruntu	கருமங்களிலிருந்து karumaṅkaḷiliruntu

University of Madras (1924–1936) “கருமம்”, in Tamil Lexicon, Madras : Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992) “கருமம்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page