ทอดใจ

From ทอด (tɔ̂ɔt, “to abandon; to cast away; to give up; to throw away; etc.”) +‎ ใจ (jai, “heart; mind; spirit; soul; will; etc.”).

ทอดใจ • (tɔ̂ɔt-jai) (abstract noun การทอดใจ)

1. to sigh
   • Luo Guanzhong (1330–1400), Romance of the Three Kingdoms, translated into Thai by Lord Minister of Finance (Hǒn Bun-lǒng) (?–1805) and into English by Charles Henry Brewitt-Taylor (1857–1938).

     當日見了榜文，慨然長嘆。隨後一人厲聲言曰：「大丈夫不與國家出力，何故長嘆？」
     ขณะนั้น เล่าปี่เดินไปเห็นหนังสือซึ่งปิดไว้ที่ประตูเมือง เล่าปี่คิดไปมิตลอด ยืนดูหนังสือทอดใจใหญ่อยู่ มีคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังเล่าปี่แล้วว่า เป็นผู้ชายไม่ช่วยทำนุบำรุงแผ่นดินแล้วสิมาทอดใจใหญ่

     kà-nà-nán lâo-bpìi dəən bpaii hěn nǎng-sʉ̌ʉ sʉ̂ng bpìt wái tîi bprà-tuu mʉʉang lâo-bpìi kít bpaii mí tà-lɔ̀ɔt yʉʉn duu nǎng-sʉ̌ʉ tɔ̂ɔt-jai yài yùu mii kon nʉ̀ng yʉʉn yùu kâang lǎng lâo-bpìi lɛ́ɛo wâa bpen pûu-chaai mài chûuai tam-nú-bam-rung pɛ̀n-din lɛ́ɛo sí maa tɔ̂ɔt-jai yài

     The sight of the notice saddened him, and he sighed as he read it. Suddenly a rasping voice behind him cried, 'Sir, why sigh if you do nothing to help your country?'

• ถอนใจ (tɔ̌ɔn-jai)
• ทอดถอนใจ (tɔ̂ɔt-tɔ̌ɔn-jai)

• ถอดใจ (tɔ̀ɔt-jai, “to abandon or be deprived of confidence, courage, enthusiasm, hope, or spirits”)