From ἐπι- (epi-, “upon”) + χώρᾱ (khṓrā, “country”, adjective suffix) + -ιος (-ios).
ἐπῐχώρῐος • (epikhṓrios) m (feminine ἐπῐχωρίᾱ, neuter ἐπῐχώρῐον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐπῐχώρῐος epikhṓrios |
ἐπῐχωρῐ́ᾱ epikhōríā |
ἐπῐχώρῐον epikhṓrion |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχωρῐ́ᾱ epikhōríā |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχώρῐοι epikhṓrioi |
ἐπῐχώρῐαι epikhṓriai |
ἐπῐχώρῐᾰ epikhṓria | |||||
Genitive | ἐπῐχωρῐ́ου epikhōríou |
ἐπῐχωρῐ́ᾱς epikhōríās |
ἐπῐχωρῐ́ου epikhōríou |
ἐπῐχωρῐ́οιν epikhōríoin |
ἐπῐχωρῐ́αιν epikhōríain |
ἐπῐχωρῐ́οιν epikhōríoin |
ἐπῐχωρῐ́ων epikhōríōn |
ἐπῐχωρῐ́ων epikhōríōn |
ἐπῐχωρῐ́ων epikhōríōn | |||||
Dative | ἐπῐχωρῐ́ῳ epikhōríōi |
ἐπῐχωρῐ́ᾳ epikhōríāi |
ἐπῐχωρῐ́ῳ epikhōríōi |
ἐπῐχωρῐ́οιν epikhōríoin |
ἐπῐχωρῐ́αιν epikhōríain |
ἐπῐχωρῐ́οιν epikhōríoin |
ἐπῐχωρῐ́οις epikhōríois |
ἐπῐχωρῐ́αις epikhōríais |
ἐπῐχωρῐ́οις epikhōríois | |||||
Accusative | ἐπῐχώρῐον epikhṓrion |
ἐπῐχωρῐ́ᾱν epikhōríān |
ἐπῐχώρῐον epikhṓrion |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχωρῐ́ᾱ epikhōríā |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχωρῐ́ους epikhōríous |
ἐπῐχωρῐ́ᾱς epikhōríās |
ἐπῐχώρῐᾰ epikhṓria | |||||
Vocative | ἐπῐχώρῐε epikhṓrie |
ἐπῐχωρῐ́ᾱ epikhōríā |
ἐπῐχώρῐον epikhṓrion |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχωρῐ́ᾱ epikhōríā |
ἐπῐχωρῐ́ω epikhōríō |
ἐπῐχώρῐοι epikhṓrioi |
ἐπῐχώρῐαι epikhṓriai |
ἐπῐχώρῐᾰ epikhṓria | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐπῐχωρῐ́ως epikhōríōs |
ἐπῐχωρῐώτερος epikhōriṓteros |
ἐπῐχωρῐώτᾰτος epikhōriṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|