From Middle High German muot, from Old High German muot, from Proto-West Germanic *mōd, from Proto-Germanic *mōdaz. Cognate with Dutch moed, English mood.
Mut m (strong, genitive Mutes or Muts, no plural, diminutive Mütchen n or Mütlein n)
From Middle High German muot, from Old High German muot, from Proto-West Germanic *mōd.
Mut m
From mut.
Mut m (genitive/dative lui Mut)
Mut
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Mut | Mutlar / Mut'lar |
accusative | Mut'u | Mutları / Mut'ları |
dative | Mut'a | Mutlara / Mut'lara |
locative | Mut'ta | Mutlarda / Mut'larda |
ablative | Mut'tan | Mutlardan / Mut'lardan |
genitive | Mut'un | Mutların / Mut'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Mut'um | Mutlarım Mut'larım |
senin (your) | Mut'un | Mutların Mut'ların |
onun (his/her/its) | Mut'u | Mutları Mut'ları |
bizim (our) | Mut'umuz | Mutlarımız Mut'larımız |
sizin (your) | Mut'unuz | Mutlarınız Mut'larınız |
onların (their) | Mut'u Mutları Mut'ları |
Mutları Mut'ları |