aanspelen
Conjugation of aanspelen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanspelen | |||
past singular | speelde aan | |||
past participle | aangespeeld | |||
infinitive | aanspelen | |||
gerund | aanspelen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | speel aan | speelde aan | aanspeel | aanspeelde |
2nd person sing. (jij) | speelt aan, speel aan2 | speelde aan | aanspeelt | aanspeelde |
2nd person sing. (u) | speelt aan | speelde aan | aanspeelt | aanspeelde |
2nd person sing. (gij) | speelt aan | speelde aan | aanspeelt | aanspeelde |
3rd person singular | speelt aan | speelde aan | aanspeelt | aanspeelde |
plural | spelen aan | speelden aan | aanspelen | aanspeelden |
subjunctive sing.1 | spele aan | speelde aan | aanspele | aanspeelde |
subjunctive plur.1 | spelen aan | speelden aan | aanspelen | aanspeelden |
imperative sing. | speel aan | |||
imperative plur.1 | speelt aan | |||
participles | aanspelend | aangespeeld | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |