afsteken

Hello, you have come here looking for the meaning of the word afsteken. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word afsteken, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say afsteken in singular and plural. Everything you need to know about the word afsteken you have here. The definition of the word afsteken will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofafsteken, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afstēken. Equivalent to af +‎ steken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑfsteːkə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: af‧ste‧ken

Verb

afsteken

  1. (transitive) to remove by inserting a tool
  2. (intransitive) to depart, take off (from the coast)
  3. (transitive) to light (e.g. a match, fireworks)
  4. (intransitive) to contrast, to stick out
  5. (transitive) to pronounce, to announce (out loud)
  6. (transitive) to jab off, to knock off with a jabbing or thrusting movement

Conjugation

Conjugation of afsteken (strong class 4, separable)
infinitive afsteken
past singular stak af
past participle afgestoken
infinitive afsteken
gerund afsteken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular steek af stak af afsteek afstak
2nd person sing. (jij) steekt af, steek af2 stak af afsteekt afstak
2nd person sing. (u) steekt af stak af afsteekt afstak
2nd person sing. (gij) steekt af staakt af afsteekt afstaakt
3rd person singular steekt af stak af afsteekt afstak
plural steken af staken af afsteken afstaken
subjunctive sing.1 steke af stake af afsteke afstake
subjunctive plur.1 steken af staken af afsteken afstaken
imperative sing. steek af
imperative plur.1 steekt af
participles afstekend afgestoken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

Low German

Etymology

From af +‎ steken.

Verb

afsteken (past steek af or stook af, past participle afsteken or afstaken, auxiliary verb hebben)

  1. to stab

Conjugation

Conjugation of afsteken (regular past forms)
infinitive afsteken
main clause subordinate clause
indicative present preterite present preterite
1st person singular steek af steek af afsteek afsteek
2nd person singular stickst af steekst af afstickst afsteekst
3rd person singular stickt af steek af afstickt afsteek
plural steekt af steken af afsteekt afsteken
imperative present — — —
singular steek af
plural steekt af
participle present past — —
afsteken afsteken
Conjugation of afsteken (irregular past forms)
infinitive afsteken
main clause subordinate clause
indicative present preterite present preterite
1st person singular steek af stook af afsteek afstook
2nd person singular stickst af stookst af afstickst afstookst
3rd person singular stickt af stook af afstickt afstook
plural steekt af stoken af afsteekt afstoken
imperative present — — —
singular steek af
plural steekt af
participle present past — —
afsteken afstaken

Synonyms

Wikious
Boobota
Sagapedia