articulo

Hello, you have come here looking for the meaning of the word articulo. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word articulo, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say articulo in singular and plural. Everything you need to know about the word articulo you have here. The definition of the word articulo will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofarticulo, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: artículo and articuló

Catalan

Pronunciation

Verb

articulo

  1. first-person singular present indicative of articular

Interlingua

Etymology

From English article, French article, Italian articolo, Spanish artículo, Portuguese artículo, German Artikel and Russian арти́кул (artíkul), all ultimately from Latin articulus.

Pronunciation

  • IPA(key): /arˈti.ku.lo/, /ar.tiˈku.lo/

Noun

articulo (plural articulos)

  1. article

Latin

Pronunciation

Etymology 1

From articulus (joint) +‎ .

Verb

articulō (present infinitive articulāre, perfect active articulāvī, supine articulātum); first conjugation

  1. to divide into single members or joints
  2. (figuratively) to utter distinctly, articulate
Conjugation
   Conjugation of articulō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present articulō articulās articulat articulāmus articulātis articulant
imperfect articulābam articulābās articulābat articulābāmus articulābātis articulābant
future articulābō articulābis articulābit articulābimus articulābitis articulābunt
perfect articulāvī articulāvistī articulāvit articulāvimus articulāvistis articulāvērunt,
articulāvēre
pluperfect articulāveram articulāverās articulāverat articulāverāmus articulāverātis articulāverant
future perfect articulāverō articulāveris articulāverit articulāverimus articulāveritis articulāverint
passive present articulor articulāris,
articulāre
articulātur articulāmur articulāminī articulantur
imperfect articulābar articulābāris,
articulābāre
articulābātur articulābāmur articulābāminī articulābantur
future articulābor articulāberis,
articulābere
articulābitur articulābimur articulābiminī articulābuntur
perfect articulātus + present active indicative of sum
pluperfect articulātus + imperfect active indicative of sum
future perfect articulātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present articulem articulēs articulet articulēmus articulētis articulent
imperfect articulārem articulārēs articulāret articulārēmus articulārētis articulārent
perfect articulāverim articulāverīs articulāverit articulāverīmus articulāverītis articulāverint
pluperfect articulāvissem articulāvissēs articulāvisset articulāvissēmus articulāvissētis articulāvissent
passive present articuler articulēris,
articulēre
articulētur articulēmur articulēminī articulentur
imperfect articulārer articulārēris,
articulārēre
articulārētur articulārēmur articulārēminī articulārentur
perfect articulātus + present active subjunctive of sum
pluperfect articulātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present articulā articulāte
future articulātō articulātō articulātōte articulantō
passive present articulāre articulāminī
future articulātor articulātor articulantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives articulāre articulāvisse articulātūrum esse articulārī articulātum esse articulātum īrī
participles articulāns articulātūrus articulātus articulandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
articulandī articulandō articulandum articulandō articulātum articulātū
Derived terms
Related terms
Descendants

References

  • articulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • articulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) just at the critical moment: in ipso discrimine (articulo) temporis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

articulō m

  1. dative/ablative singular of articulus

Portuguese

Pronunciation

  • Hyphenation: ar‧ti‧cu‧lo

Verb

articulo

  1. first-person singular present indicative of articular

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /aɾtiˈkulo/
  • Rhymes: -ulo
  • Syllabification: ar‧ti‧cu‧lo

Verb

articulo

  1. first-person singular present indicative of articular