Hello, you have come here looking for the meaning of the word
séan . In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
séan , but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
séan in singular and plural. Everything you need to know about the word
séan you have here. The definition of the word
séan will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
séan , as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Pronunciation
Etymology 1
From Old Irish sén , from Latin signum .
Noun
séan m (genitive singular séin , nominative plural séana )
sign , omen
good luck , prosperity , happiness
Sonas agus séan ort. May you be happy and prosperous.
ár lá séin ― our lucky day
( mathematics ) index
Declension
Derived terms
Verb
séan (present analytic séanann , future analytic séanfaidh , verbal noun séanadh , past participle séanta )
( transitive ) to mark with a sign , to bless
Conjugation
singular
plural
relative
autonomous
first
second
third
first
second
third
indicative
present
séanaim
séanann tú; séanair †
séanann sé, sí
séanaimid
séanann sibh
séanann siad; séanaid †
a shéanann ; a shéanas / a séanann *
séantar
past
shéan mé; shéanas
shéan tú; shéanais
shéan sé, sí
shéanamar ; shéan muid
shéan sibh; shéanabhair
shéan siad; shéanadar
a shéan / ar shéan *
séanadh
past habitual
shéanainn / séanainn ‡‡
shéantá / séantá ‡‡
shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇
shéanaimis ; shéanadh muid / séanaimis ‡‡; séanadh muid‡‡
shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡
shéanaidís ; shéanadh siad / séanaidís ‡‡; séanadh siad‡‡
a shéanadh / a séanadh *
shéantaí / séantaí ‡‡
future
séanfaidh mé; séanfad
séanfaidh tú; séanfair †
séanfaidh sé, sí
séanfaimid ; séanfaidh muid
séanfaidh sibh
séanfaidh siad; séanfaid †
a shéanfaidh ; a shéanfas / a séanfaidh *
séanfar
conditional
shéanfainn / séanfainn ‡‡
shéanfá / séanfá ‡‡
shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇
shéanfaimis ; shéanfadh muid / séanfaimis ‡‡; séanfadh muid‡‡
shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡
shéanfaidís ; shéanfadh siad / séanfaidís ‡‡; séanfadh siad‡‡
a shéanfadh / a séanfadh *
shéanfaí / séanfaí ‡‡
subjunctive
present
go séana mé; go séanad †
go séana tú; go séanair †
go séana sé, sí
go séanaimid ; go séana muid
go séana sibh
go séana siad; go séanaid †
—
go séantar
past
dá séanainn
dá séantá
dá séanadh sé, sí
dá séanaimis ; dá séanadh muid
dá séanadh sibh
dá séanaidís ; dá séanadh siad
—
dá séantaí
imperative
séanaim
séan
séanadh sé, sí
séanaimis
séanaigí ; séanaidh †
séanaidís
—
séantar
verbal noun
séanadh
past participle
séanta
* indirect relative † archaic or dialect form ‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
From Old Irish sénaid .
Verb
séan (present analytic séanann , future analytic séanfaidh , verbal noun séanadh , past participle séanta )
( transitive and intransitive ) to deny :
to declare untrue
to disavow , repudiate
(with preposition ar ) to refuse
Conjugation
singular
plural
relative
autonomous
first
second
third
first
second
third
indicative
present
séanaim
séanann tú; séanair †
séanann sé, sí
séanaimid
séanann sibh
séanann siad; séanaid †
a shéanann ; a shéanas / a séanann *
séantar
past
shéan mé; shéanas
shéan tú; shéanais
shéan sé, sí
shéanamar ; shéan muid
shéan sibh; shéanabhair
shéan siad; shéanadar
a shéan / ar shéan *
séanadh
past habitual
shéanainn / séanainn ‡‡
shéantá / séantá ‡‡
shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇
shéanaimis ; shéanadh muid / séanaimis ‡‡; séanadh muid‡‡
shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡
shéanaidís ; shéanadh siad / séanaidís ‡‡; séanadh siad‡‡
a shéanadh / a séanadh *
shéantaí / séantaí ‡‡
future
séanfaidh mé; séanfad
séanfaidh tú; séanfair †
séanfaidh sé, sí
séanfaimid ; séanfaidh muid
séanfaidh sibh
séanfaidh siad; séanfaid †
a shéanfaidh ; a shéanfas / a séanfaidh *
séanfar
conditional
shéanfainn / séanfainn ‡‡
shéanfá / séanfá ‡‡
shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇
shéanfaimis ; shéanfadh muid / séanfaimis ‡‡; séanfadh muid‡‡
shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡
shéanfaidís ; shéanfadh siad / séanfaidís ‡‡; séanfadh siad‡‡
a shéanfadh / a séanfadh *
shéanfaí / séanfaí ‡‡
subjunctive
present
go séana mé; go séanad †
go séana tú; go séanair †
go séana sé, sí
go séanaimid ; go séana muid
go séana sibh
go séana siad; go séanaid †
—
go séantar
past
dá séanainn
dá séantá
dá séanadh sé, sí
dá séanaimis ; dá séanadh muid
dá séanadh sibh
dá séanaidís ; dá séanadh siad
—
dá séantaí
imperative
séanaim
séan
séanadh sé, sí
séanaimis
séanaigí ; séanaidh †
séanaidís
—
séantar
verbal noun
séanadh
past participle
séanta
* indirect relative † archaic or dialect form ‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish. All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
Dinneen, Patrick S. (1904 ) “séan”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla , 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 627
Dinneen, Patrick S. (1904 ) “séanaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla , 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 627
Ó Dónaill, Niall (1977 ) “séan ”, in Foclóir Gaeilge–Béarla , Dublin: An Gúm, →ISBN