tikku
tikku
tikku
English stick is a broader term than Finnish tikku, which only refers to relatively small, thin pieces of wood. Larger pieces of wood are usually called keppi.
Inflection of tikku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | tikku | tikut | ||
genitive | tikun | tikkujen | ||
partitive | tikkua | tikkuja | ||
illative | tikkuun | tikkuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | tikku | tikut | ||
accusative | nom. | tikku | tikut | |
gen. | tikun | |||
genitive | tikun | tikkujen | ||
partitive | tikkua | tikkuja | ||
inessive | tikussa | tikuissa | ||
elative | tikusta | tikuista | ||
illative | tikkuun | tikkuihin | ||
adessive | tikulla | tikuilla | ||
ablative | tikulta | tikuilta | ||
allative | tikulle | tikuille | ||
essive | tikkuna | tikkuina | ||
translative | tikuksi | tikuiksi | ||
abessive | tikutta | tikuitta | ||
instructive | — | tikuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
From Proto-Finnic *tikka. Cognates include Finnish tikka.
tikku