uciąć

From u- +‎ ciąć.

• IPA^(key): /ˈu.t͡ɕɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧ciąć

uciąć pf (imperfective ucinać)

1. (transitive) to cut off, to sever, to chop
2. (transitive) to cut short, to terminate
   • 2021, Maja Kotarska, Ostrożnie z marzeniami‎, Wydawnictwo Estymator, archived from the original on 2022-12-31, page 38:

     – Nie filozofuj, tylko noś! – ucięła te dywagacje Agnieszka.

     "Don't philosophize, just carry!" Agnieszka cut short these divagations.

3. (transitive, of an insect) to bite, to sting
   • 2022 (first published 2020), Aleksandra Giersch-Amundsen, To ja, Aleks: Gdzie serce twoje, gdzie dom twój?‎, SAGA Egmont, archived from the original on 2022-12-31, page 82:

     W czwartek ucięła mnie pszczółka w lewą rękę...

     On Thursday, a little bee stung me on my left hand...

   • 2021, Jolanta Cywińska, W kolejce po miłość‎, SAGA Egmont, archived from the original on 2022-12-31, page 99:

     Znowu uciął mnie komar, a słońce przesłoniły chmury.

     A mosquito bit me again, and clouds covered the sun.

4. (transitive, dated) to do eagerly or enthusiastically

• uciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uciąć in Polish dictionaries at PWN