wściekać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word wściekać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word wściekać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say wściekać in singular and plural. Everything you need to know about the word wściekać you have here. The definition of the word wściekać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofwściekać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vъztekati. By surface analysis, wściec +‎ -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfɕt͡ɕɛ.kat͡ɕ/
  • Audio 1; wściekać:(file)
  • Audio 2; wściekać się:(file)
  • Rhymes: -ɛkat͡ɕ
  • Syllabification: wście‧kać

Verb

wściekać impf (perfective wściec)

  1. (transitive, impersonal, colloquial) to anger (to arouse uncontrollable rage and great anger in someone)
  2. (reflexive with się, colloquial) to lose it, to flip out, to go ape, to rage (to become explosively angry; to lose one's temper)
  3. (reflexive with się, pathology) to contract rabies

Conjugation

Conjugation of wściekać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wściekać
present tense 1st wściekam wściekamy
2nd wściekasz wściekacie
3rd wścieka wściekają
impersonal wścieka się
past tense 1st wściekałem,
-(e)m wściekał
wściekałam,
-(e)m wściekała
wściekałom,
-(e)m wściekało
wściekaliśmy,
-(e)śmy wściekali
wściekałyśmy,
-(e)śmy wściekały
2nd wściekałeś,
-(e)ś wściekał
wściekałaś,
-(e)ś wściekała
wściekałoś,
-(e)ś wściekało
wściekaliście,
-(e)ście wściekali
wściekałyście,
-(e)ście wściekały
3rd wściekał wściekała wściekało wściekali wściekały
impersonal wściekano
future tense 1st będę wściekał,
będę wściekać
będę wściekała,
będę wściekać
będę wściekało,
będę wściekać
będziemy wściekali,
będziemy wściekać
będziemy wściekały,
będziemy wściekać
2nd będziesz wściekał,
będziesz wściekać
będziesz wściekała,
będziesz wściekać
będziesz wściekało,
będziesz wściekać
będziecie wściekali,
będziecie wściekać
będziecie wściekały,
będziecie wściekać
3rd będzie wściekał,
będzie wściekać
będzie wściekała,
będzie wściekać
będzie wściekało,
będzie wściekać
będą wściekali,
będą wściekać
będą wściekały,
będą wściekać
impersonal będzie wściekać się
conditional 1st wściekałbym,
bym wściekał
wściekałabym,
bym wściekała
wściekałobym,
bym wściekało
wściekalibyśmy,
byśmy wściekali
wściekałybyśmy,
byśmy wściekały
2nd wściekałbyś,
byś wściekał
wściekałabyś,
byś wściekała
wściekałobyś,
byś wściekało
wściekalibyście,
byście wściekali
wściekałybyście,
byście wściekały
3rd wściekałby,
by wściekał
wściekałaby,
by wściekała
wściekałoby,
by wściekało
wściekaliby,
by wściekali
wściekałyby,
by wściekały
impersonal wściekano by
imperative 1st niech wściekam wściekajmy
2nd wściekaj wściekajcie
3rd niech wścieka niech wściekają
active adjectival participle wściekający wściekająca wściekające wściekający wściekające
passive adjectival participle wściekany wściekana wściekane wściekani wściekane
contemporary adverbial participle wściekając
verbal noun wściekanie
adjective
adverbs
nouns

Further reading

  • wściekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wściekać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wściekać in Polish dictionaries at PWN