Perfect participle of αγαπιέμαι (agapiémai), passive voice of active αγαπάω/αγαπώ (“I love”). Inherited from Byzantine Greek ἀγαπημένος (agapēménos).
αγαπημένος • (agapiménos) m (feminine αγαπημένη, neuter αγαπημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αγαπημένος (agapiménos) | αγαπημένη (agapiméni) | αγαπημένο (agapiméno) | αγαπημένοι (agapiménoi) | αγαπημένες (agapiménes) | αγαπημένα (agapiména) | |
genitive | αγαπημένου (agapiménou) | αγαπημένης (agapiménis) | αγαπημένου (agapiménou) | αγαπημένων (agapiménon) | αγαπημένων (agapiménon) | αγαπημένων (agapiménon) | |
accusative | αγαπημένο (agapiméno) | αγαπημένη (agapiméni) | αγαπημένο (agapiméno) | αγαπημένους (agapiménous) | αγαπημένες (agapiménes) | αγαπημένα (agapiména) | |
vocative | αγαπημένε (agapiméne) | αγαπημένη (agapiméni) | αγαπημένο (agapiméno) | αγαπημένοι (agapiménoi) | αγαπημένες (agapiménes) | αγαπημένα (agapiména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγαπημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγαπημένος, etc.)
αγαπημένος • (agapiménos) m (plural αγαπημένοι, feminine αγαπημένη)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | αγαπημένος (agapiménos) | αγαπημένοι (agapiménoi) |
genitive | αγαπημένου (agapiménou) | αγαπημένων (agapiménon) |
accusative | αγαπημένο (agapiméno) | αγαπημένους (agapiménous) |
vocative | αγαπημένε (agapiméne) | αγαπημένοι (agapiménoi) |