δέρω

Ancient Greek

Alternative forms

δείρω (deírō)

Etymology

From Proto-Hellenic *dérō, from Proto-Indo-European *der- (“to tear, tear apart”).^[1]

Cognate with English tear, Scots tere, teir, tair (“to rend, lacerate, wound, rip, tear out”), Lithuanian dìrti (“to flay”), Dutch teren (“to eliminate, efface, live, survive by consumption”), German zehren (“to consume, misuse”), German zerren (“to tug, rip, tear”), Danish tære (“to consume”), Swedish tära (“to fret, consume, deplete, use up”), Icelandic tæra (“to clear, corrode”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dé.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈde.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðe.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðe.ro/

Verb

δέρω • (dérō)

to skin, flay

Inflection

Present: δέρω, δέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δέρω	δέρεις	δέρει	δέρετον	δέρετον	δέρομεν	δέρετε	δέρουσῐ(ν)
	subjunctive	δέρω	δέρῃς	δέρῃ	δέρητον	δέρητον	δέρωμεν	δέρητε	δέρωσῐ(ν)
	optative	δέροιμῐ	δέροις	δέροι	δέροιτον	δεροίτην	δέροιμεν	δέροιτε	δέροιεν
	imperative		δέρε	δερέτω	δέρετον	δερέτων		δέρετε	δερόντων
middle/ passive	indicative	δέρομαι	δέρῃ, δέρει	δέρεται	δέρεσθον	δέρεσθον	δερόμεθᾰ	δέρεσθε	δέρονται
	subjunctive	δέρωμαι	δέρῃ	δέρηται	δέρησθον	δέρησθον	δερώμεθᾰ	δέρησθε	δέρωνται
	optative	δεροίμην	δέροιο	δέροιτο	δέροισθον	δεροίσθην	δεροίμεθᾰ	δέροισθε	δέροιντο
	imperative		δέρου	δερέσθω	δέρεσθον	δερέσθων		δέρεσθε	δερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δέρειν				δέρεσθαι
participle	m	δέρων				δερόμενος
	f	δέρουσᾰ				δερομένη
	n	δέρον				δερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: δείρω, δείρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δείρω	δείρεις	δείρει	δείρετον	δείρετον	δείρομεν	δείρετε	δείρουσῐ(ν)
	subjunctive	δείρω	δείρῃς	δείρῃ	δείρητον	δείρητον	δείρωμεν	δείρητε	δείρωσῐ(ν)
	optative	δείροιμῐ	δείροις	δείροι	δείροιτον	δειροίτην	δείροιμεν	δείροιτε	δείροιεν
	imperative		δεῖρε	δειρέτω	δείρετον	δειρέτων		δείρετε	δειρόντων
middle/ passive	indicative	δείρομαι	δείρῃ, δείρει	δείρεται	δείρεσθον	δείρεσθον	δειρόμεθᾰ	δείρεσθε	δείρονται
	subjunctive	δείρωμαι	δείρῃ	δείρηται	δείρησθον	δείρησθον	δειρώμεθᾰ	δείρησθε	δείρωνται
	optative	δειροίμην	δείροιο	δείροιτο	δείροισθον	δειροίσθην	δειροίμεθᾰ	δείροισθε	δείροιντο
	imperative		δείρου	δειρέσθω	δείρεσθον	δειρέσθων		δείρεσθε	δειρέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δείρειν				δείρεσθαι
participle	m	δείρων				δειρόμενος
	f	δείρουσᾰ				δειρομένη
	n	δεῖρον				δειρόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔδερον, ἐδερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδερον	ἔδερες	ἔδερε(ν)	ἐδέρετον	ἐδερέτην	ἐδέρομεν	ἐδέρετε	ἔδερον
middle/ passive	indicative	ἐδερόμην	ἐδέρου	ἐδέρετο	ἐδέρεσθον	ἐδερέσθην	ἐδερόμεθᾰ	ἐδέρεσθε	ἐδέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔδειρον, ἐδειρόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδειρον	ἔδειρες	ἔδειρε(ν)	ἐδείρετον	ἐδειρέτην	ἐδείρομεν	ἐδείρετε	ἔδειρον
middle/ passive	indicative	ἐδειρόμην	ἐδείρου	ἐδείρετο	ἐδείρεσθον	ἐδειρέσθην	ἐδειρόμεθᾰ	ἐδείρεσθε	ἐδείροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: δερέω, δερέομαι, δᾰρήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δερέω	δερέεις	δερέει	δερέετον	δερέετον	δερέομεν	δερέετε	δερέουσῐ(ν)
active	optative	δερέοιμῐ	δερέοις	δερέοι	δερέοιτον	δερεοίτην	δερέοιμεν	δερέοιτε	δερέοιεν
middle	indicative	δερέομαι	δερέῃ, δερέει	δερέεται	δερέεσθον	δερέεσθον	δερεόμεθᾰ	δερέεσθε	δερέονται
middle	optative	δερεοίμην	δερέοιο	δερέοιτο	δερέοισθον	δερεοίσθην	δερεοίμεθᾰ	δερέοισθε	δερέοιντο
passive	indicative	δᾰρήσομαι	δᾰρήσῃ	δᾰρήσεται	δᾰρήσεσθον	δᾰρήσεσθον	δᾰρησόμεθᾰ	δᾰρήσεσθε	δᾰρήσονται
passive	optative	δᾰρησοίμην	δᾰρήσοιο	δᾰρήσοιτο	δᾰρήσοισθον	δᾰρησοίσθην	δᾰρησοίμεθᾰ	δᾰρήσοισθε	δᾰρήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δερέειν			δερέεσθαι		δᾰρήσεσθαι
participle	m	δερέων			δερεόμενος		δᾰρησόμενος
	f	δερέουσᾰ			δερεομένη		δᾰρησομένη
	n	δερέον			δερεόμενον		δᾰρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: δερῶ, δεροῦμαι, δᾰρήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δερῶ	δερεῖς	δερεῖ	δερεῖτον	δερεῖτον	δεροῦμεν	δερεῖτε	δεροῦσῐ(ν)
active	optative	δεροίην, δεροῖμῐ	δεροίης, δεροῖς	δεροίη, δεροῖ	δεροῖτον, δεροίητον	δεροίτην, δεροιήτην	δεροῖμεν, δεροίημεν	δεροῖτε, δεροίητε	δεροῖεν, δεροίησᾰν
middle	indicative	δεροῦμαι	δερῇ	δερεῖται	δερεῖσθον	δερεῖσθον	δερούμεθᾰ	δερεῖσθε	δεροῦνται
middle	optative	δεροίμην	δεροῖο	δεροῖτο	δεροῖσθον	δεροίσθην	δεροίμεθᾰ	δεροῖσθε	δεροῖντο
passive	indicative	δᾰρήσομαι	δᾰρήσῃ	δᾰρήσεται	δᾰρήσεσθον	δᾰρήσεσθον	δᾰρησόμεθᾰ	δᾰρήσεσθε	δᾰρήσονται
passive	optative	δᾰρησοίμην	δᾰρήσοιο	δᾰρήσοιτο	δᾰρήσοισθον	δᾰρησοίσθην	δᾰρησοίμεθᾰ	δᾰρήσοισθε	δᾰρήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δερεῖν			δερεῖσθαι		δᾰρήσεσθαι
participle	m	δερῶν			δερούμενος		δᾰρησόμενος
	f	δεροῦσᾰ			δερουμένη		δᾰρησομένη
	n	δεροῦν			δερούμενον		δᾰρησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔδειρᾰ, ἐδειρᾰ́μην, ἐδᾰ́ρην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔδειρᾰ	ἔδειρᾰς	ἔδειρε(ν)	ἐδείρᾰτον	ἐδειρᾰ́την	ἐδείρᾰμεν	ἐδείρᾰτε	ἔδειρᾰν
	subjunctive	δείρω	δείρῃς	δείρῃ	δείρητον	δείρητον	δείρωμεν	δείρητε	δείρωσῐ(ν)
	optative	δείραιμῐ	δείρειᾰς, δείραις	δείρειε(ν), δείραι	δείραιτον	δειραίτην	δείραιμεν	δείραιτε	δείρειᾰν, δείραιεν
	imperative		δεῖρον	δειρᾰ́τω	δείρᾰτον	δειρᾰ́των		δείρᾰτε	δειρᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδειρᾰ́μην	ἐδείρω	ἐδείρᾰτο	ἐδείρᾰσθον	ἐδειρᾰ́σθην	ἐδειρᾰ́μεθᾰ	ἐδείρᾰσθε	ἐδείρᾰντο
	subjunctive	δείρωμαι	δείρῃ	δείρηται	δείρησθον	δείρησθον	δειρώμεθᾰ	δείρησθε	δείρωνται
	optative	δειραίμην	δείραιο	δείραιτο	δείραισθον	δειραίσθην	δειραίμεθᾰ	δείραισθε	δείραιντο
	imperative		δεῖραι	δειρᾰ́σθω	δείρᾰσθον	δειρᾰ́σθων		δείρᾰσθε	δειρᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδᾰ́ρην	ἐδᾰ́ρης	ἐδᾰ́ρη	ἐδᾰ́ρητον	ἐδᾰρήτην	ἐδᾰ́ρημεν	ἐδᾰ́ρητε	ἐδᾰ́ρησᾰν
	subjunctive	δᾰρῶ	δᾰρῇς	δᾰρῇ	δᾰρῆτον	δᾰρῆτον	δᾰρῶμεν	δᾰρῆτε	δᾰρῶσῐ(ν)
	optative	δᾰρείην	δᾰρείης	δᾰρείη	δᾰρεῖτον, δᾰρείητον	δᾰρείτην, δᾰρειήτην	δᾰρεῖμεν, δᾰρείημεν	δᾰρεῖτε, δᾰρείητε	δᾰρεῖεν, δᾰρείησᾰν
	imperative		δᾰ́ρηθῐ	δᾰρήτω	δᾰ́ρητον	δᾰρήτων		δᾰ́ρητε	δᾰρέντων
		active			middle		passive
infinitive		δεῖραι			δείρᾰσθαι		δᾰρῆναι
participle	m	δείρᾱς			δειρᾰ́μενος		δᾰρείς
	f	δείρᾱσᾰ			δειρᾰμένη		δᾰρεῖσᾰ
	n	δεῖρᾰν			δειρᾰ́μενον		δᾰρέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: δέδαρμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	δέδαρμαι	δέδαρσαι	δέδαρται	δέδαρθον	δέδαρθον	δεδάρμεθᾰ	δέδαρθε	δεδάρᾰται
	subjunctive	δεδαρμένος ὦ	δεδαρμένος ᾖς	δεδαρμένος ᾖ	δεδαρμένω ἦτον	δεδαρμένω ἦτον	δεδαρμένοι ὦμεν	δεδαρμένοι ἦτε	δεδαρμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδαρμένος εἴην	δεδαρμένος εἴης	δεδαρμένος εἴη	δεδαρμένω εἴητον/εἶτον	δεδαρμένω εἰήτην/εἴτην	δεδαρμένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδαρμένοι εἴητε/εἶτε	δεδαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δέδαρσο	δεδάρθω	δέδαρθον	δεδάρθων		δέδαρθε	δεδάρθων
						middle/passive
infinitive						δεδᾶρθαι
participle	m					δεδαρμένος
	f					δεδαρμένη
	n					δεδαρμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐδεδάρμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐδεδάρμην	ἐδέδαρσο	ἐδέδαρτο	ἐδέδαρθον	ἐδεδάρθην	ἐδεδάρμεθᾰ	ἐδέδαρθε	ἐδεδάρᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἄδᾰρτος (ádartos)
ἄδορος (ádoros)
βουδόρος (boudóros)
δέρμᾰ (dérma)
δέρρῐον (dérrhion)
δέρτρον (dértron)
δορός (dorós)
ἐκδέρω (ekdérō)

Descendants

Greek: δέρνω (dérno)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “δέρω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 318-9