προσφέρω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word προσφέρω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word προσφέρω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say προσφέρω in singular and plural. Everything you need to know about the word προσφέρω you have here. The definition of the word προσφέρω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπροσφέρω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

προσ- (pros-, “toward”) +‎ φέρω (phérō, “to carry”).

Pronunciation

 

Verb

προσφέρω • (prosphérō)

  1. to bring to or upon, apply to
  2. to lay upon
  3. to apply, exhibit, employ, use
  4. to add
  5. to present, offer, give
  6. to bring forward, quote, cite
  7. to contribute, bring in, yield
  8. to bring near, make similar
  9. (passive voice)
    1. to put in (of ships)
    2. to go against, attack, assault
    3. to rush on, make an onset, engage
    4. to go to or towards
    5. to deal with, behave oneself in a certain way towards
    6. to be put or imposed upon
  10. (middle voice) to consume (food or drink)

Conjugation

   Present: προσφέρω, προσφέρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσφέρω προσφέρεις προσφέρει προσφέρετον προσφέρετον προσφέρομεν προσφέρετε προσφέρουσῐ(ν)
subjunctive προσφέρω προσφέρῃς προσφέρῃ προσφέρητον προσφέρητον προσφέρωμεν προσφέρητε προσφέρωσῐ(ν)
optative προσφέροιμῐ προσφέροις προσφέροι προσφέροιτον προσφεροίτην προσφέροιμεν προσφέροιτε προσφέροιεν
imperative   πρόσφερε προσφερέτω προσφέρετον προσφερέτων   προσφέρετε προσφερόντων
middle/
passive 		indicative προσφέρομαι προσφέρῃ,
προσφέρει 		προσφέρεται προσφέρεσθον προσφέρεσθον προσφερόμεθᾰ προσφέρεσθε προσφέρονται
subjunctive προσφέρωμαι προσφέρῃ προσφέρηται προσφέρησθον προσφέρησθον προσφερώμεθᾰ προσφέρησθε προσφέρωνται
optative προσφεροίμην προσφέροιο προσφέροιτο προσφέροισθον προσφεροίσθην προσφεροίμεθᾰ προσφέροισθε προσφέροιντο
imperative   προσφέρου προσφερέσθω προσφέρεσθον προσφερέσθων   προσφέρεσθε προσφερέσθων
active middle/passive
infinitive προσφέρειν προσφέρεσθαι
participle m προσφέρων προσφερόμενος
f προσφέρουσᾰ προσφερομένη
n προσφέρον προσφερόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσέφερον, προσεφερόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσέφερον προσέφερες προσέφερε(ν) προσεφέρετον προσεφερέτην προσεφέρομεν προσεφέρετε προσέφερον
middle/
passive 		indicative προσεφερόμην προσεφέρου προσεφέρετο προσεφέρεσθον προσεφερέσθην προσεφερόμεθᾰ προσεφέρεσθε προσεφέροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσοίσω, προσοίσομαι, προσοισθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσοίσω προσοίσεις προσοίσει προσοίσετον προσοίσετον προσοίσομεν προσοίσετε προσοίσουσῐ(ν)
optative προσοίσοιμῐ προσοίσοις προσοίσοι προσοίσοιτον προσοισοίτην προσοίσοιμεν προσοίσοιτε προσοίσοιεν
middle indicative προσοίσομαι προσοίσῃ,
προσοίσει 		προσοίσεται προσοίσεσθον προσοίσεσθον προσοισόμεθᾰ προσοίσεσθε προσοίσονται
optative προσοισοίμην προσοίσοιο προσοίσοιτο προσοίσοισθον προσοισοίσθην προσοισοίμεθᾰ προσοίσοισθε προσοίσοιντο
passive indicative προσοισθήσομαι προσοισθήσῃ προσοισθήσεται προσοισθήσεσθον προσοισθήσεσθον προσοισθησόμεθᾰ προσοισθήσεσθε προσοισθήσονται
optative προσοισθησοίμην προσοισθήσοιο προσοισθήσοιτο προσοισθήσοισθον προσοισθησοίσθην προσοισθησοίμεθᾰ προσοισθήσοισθε προσοισθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσοίσειν προσοίσεσθαι προσοισθήσεσθαι
participle m προσοίσων προσοισόμενος προσοισθησόμενος
f προσοίσουσᾰ προσοισομένη προσοισθησομένη
n προσοῖσον προσοισόμενον προσοισθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσενεχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative προσενεχθήσομαι προσενεχθήσῃ προσενεχθήσεται προσενεχθήσεσθον προσενεχθήσεσθον προσενεχθησόμεθᾰ προσενεχθήσεσθε προσενεχθήσονται
optative προσενεχθησοίμην προσενεχθήσοιο προσενεχθήσοιτο προσενεχθήσοισθον προσενεχθησοίσθην προσενεχθησοίμεθᾰ προσενεχθήσοισθε προσενεχθήσοιντο
passive
infinitive προσενεχθήσεσθαι
participle m προσενεχθησόμενος
f προσενεχθησομένη
n προσενεχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσήνεγκᾰ, προσηνεγκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσήνεγκᾰ προσήνεγκᾰς προσήνεγκε(ν) προσηνέγκᾰτον προσηνεγκᾰ́την προσηνέγκᾰμεν προσηνέγκᾰτε προσήνεγκᾰν
subjunctive προσενέγκω προσενέγκῃς προσενέγκῃ προσενέγκητον προσενέγκητον προσενέγκωμεν προσενέγκητε προσενέγκωσῐ(ν)
optative προσενέγκαιμῐ προσενέγκειᾰς,
προσενέγκαις 		προσενέγκειε(ν),
προσενέγκαι 		προσενέγκαιτον προσενεγκαίτην προσενέγκαιμεν προσενέγκαιτε προσενέγκειᾰν,
προσενέγκαιεν
imperative   προσένεγκον προσενεγκᾰ́τω προσενέγκᾰτον προσενεγκᾰ́των   προσενέγκᾰτε προσενεγκᾰ́ντων
middle indicative προσηνεγκᾰ́μην προσηνέγκω προσηνέγκᾰτο προσηνέγκᾰσθον προσηνεγκᾰ́σθην προσηνεγκᾰ́μεθᾰ προσηνέγκᾰσθε προσηνέγκᾰντο
subjunctive προσενέγκωμαι προσενέγκῃ προσενέγκηται προσενέγκησθον προσενέγκησθον προσενεγκώμεθᾰ προσενέγκησθε προσενέγκωνται
optative προσενεγκαίμην προσενέγκαιο προσενέγκαιτο προσενέγκαισθον προσενεγκαίσθην προσενεγκαίμεθᾰ προσενέγκαισθε προσενέγκαιντο
imperative   προσένεγκαι προσενεγκᾰ́σθω προσενέγκᾰσθον προσενεγκᾰ́σθων   προσενέγκᾰσθε προσενεγκᾰ́σθων
active middle
infinitive προσενέγκαι προσενέγκᾰσθαι
participle m προσενέγκᾱς προσενεγκᾰ́μενος
f προσενέγκᾱσᾰ προσενεγκᾰμένη
n προσενέγκᾰν προσενεγκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσήνεγκον, προσηνεγκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσήνεγκον προσήνεγκες προσήνεγκε(ν) προσηνέγκετον προσηνεγκέτην προσηνέγκομεν προσηνέγκετε προσήνεγκον
subjunctive προσενέγκω προσενέγκῃς προσενέγκῃ προσενέγκητον προσενέγκητον προσενέγκωμεν προσενέγκητε προσενέγκωσῐ(ν)
optative προσενέγκοιμῐ προσενέγκοις προσενέγκοι προσενέγκοιτον προσενεγκοίτην προσενέγκοιμεν προσενέγκοιτε προσενέγκοιεν
imperative   προσένεγκε προσενεγκέτω προσενέγκετον προσενεγκέτων   προσενέγκετε προσενεγκόντων
middle indicative προσηνεγκόμην προσηνέγκου προσηνέγκετο προσηνέγκεσθον προσηνεγκέσθην προσηνεγκόμεθᾰ προσηνέγκεσθε προσηνέγκοντο
subjunctive προσενέγκωμαι προσενέγκῃ προσενέγκηται προσενέγκησθον προσενέγκησθον προσενεγκώμεθᾰ προσενέγκησθε προσενέγκωνται
optative προσενεγκοίμην προσενέγκοιο προσενέγκοιτο προσενέγκοισθον προσενεγκοίσθην προσενεγκοίμεθᾰ προσενέγκοισθε προσενέγκοιντο
imperative   προσενεγκοῦ προσενεγκέσθω προσενέγκεσθον προσενεγκέσθων   προσενέγκεσθε προσενεγκέσθων
active middle
infinitive προσενεγκεῖν προσενεγκέσθαι
participle m προσενεγκών προσενεγκόμενος
f προσενεγκοῦσᾰ προσενεγκομένη
n προσενεγκόν προσενεγκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσήνεικᾰ, προσηνεικᾰ́μην, προσηνείχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσήνεικᾰ προσήνεικᾰς προσήνεικε(ν) προσηνείκᾰτον προσηνεικᾰ́την προσηνείκᾰμεν προσηνείκᾰτε προσήνεικᾰν
subjunctive προσενείκω προσενείκῃς προσενείκῃ προσενείκητον προσενείκητον προσενείκωμεν προσενείκητε προσενείκωσῐ(ν)
optative προσενείκαιμῐ προσενείκειᾰς,
προσενείκαις 		προσενείκειε(ν),
προσενείκαι 		προσενείκαιτον προσενεικαίτην προσενείκαιμεν προσενείκαιτε προσενείκειᾰν,
προσενείκαιεν
imperative   προσένεικον προσενεικᾰ́τω προσενείκᾰτον προσενεικᾰ́των   προσενείκᾰτε προσενεικᾰ́ντων
middle indicative προσηνεικᾰ́μην προσηνείκω προσηνείκᾰτο προσηνείκᾰσθον προσηνεικᾰ́σθην προσηνεικᾰ́μεθᾰ προσηνείκᾰσθε προσηνείκᾰντο
subjunctive προσενείκωμαι προσενείκῃ προσενείκηται προσενείκησθον προσενείκησθον προσενεικώμεθᾰ προσενείκησθε προσενείκωνται
optative προσενεικαίμην προσενείκαιο προσενείκαιτο προσενείκαισθον προσενεικαίσθην προσενεικαίμεθᾰ προσενείκαισθε προσενείκαιντο
imperative   προσένεικαι προσενεικᾰ́σθω προσενείκᾰσθον προσενεικᾰ́σθων   προσενείκᾰσθε προσενεικᾰ́σθων
passive indicative προσηνείχθην προσηνείχθης προσηνείχθη προσηνείχθητον προσηνειχθήτην προσηνείχθημεν προσηνείχθητε προσηνείχθησᾰν
subjunctive προσενειχθῶ προσενειχθῇς προσενειχθῇ προσενειχθῆτον προσενειχθῆτον προσενειχθῶμεν προσενειχθῆτε προσενειχθῶσῐ(ν)
optative προσενειχθείην προσενειχθείης προσενειχθείη προσενειχθεῖτον,
προσενειχθείητον 		προσενειχθείτην,
προσενειχθειήτην 		προσενειχθεῖμεν,
προσενειχθείημεν 		προσενειχθεῖτε,
προσενειχθείητε 		προσενειχθεῖεν,
προσενειχθείησᾰν
imperative   προσενείχθητῐ προσενειχθήτω προσενείχθητον προσενειχθήτων   προσενείχθητε προσενειχθέντων
active middle passive
infinitive προσενεῖκαι προσενείκᾰσθαι προσενειχθῆναι
participle m προσενείκᾱς προσενεικᾰ́μενος προσενειχθείς
f προσενείκᾱσᾰ προσενεικᾰμένη προσενειχθεῖσᾰ
n προσενεῖκᾰν προσενεικᾰ́μενον προσενειχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσένεικᾰ, προσενεικᾰ́μην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσένεικᾰ προσένεικᾰς προσένεικε(ν) προσενείκᾰτον προσενεικᾰ́την προσενείκᾰμεν προσενείκᾰτε προσένεικᾰν
subjunctive προσενείκω προσενείκῃς προσενείκῃ προσενείκητον προσενείκητον προσενείκωμεν προσενείκητε προσενείκωσῐ(ν)
optative προσενείκαιμῐ προσενείκειᾰς,
προσενείκαις 		προσενείκειε(ν),
προσενείκαι 		προσενεικεῖτον προσενεικείτην προσενεικεῖμεν προσενεικεῖτε προσενεικεῖεν
imperative   προσένεικον προσενεικᾰ́τω προσενείκᾰτον προσενεικᾰ́των   προσενείκᾰτε προσενεικᾰ́ντων
middle indicative προσενεικᾰ́μην προσενείκω προσενείκᾰτο προσενείκᾰσθον προσενεικᾰ́σθην προσενεικᾰ́μεθᾰ προσενείκᾰσθε προσενείκᾰντο
subjunctive προσενείκωμαι προσενείκηαι προσενείκηται προσενείκησθον προσενείκησθον προσενεικώμεθᾰ προσενείκησθε προσενείκωνται
optative προσενεικαίμην προσενείκαιο προσενείκαιτο προσενείκαισθον προσενεικαίσθην προσενεικαίμεθᾰ προσενείκαισθε προσενεικαίᾰτο
imperative   προσένεικαι προσενεικᾰ́σθω προσενείκᾰσθον προσενεικᾰ́σθων   προσενείκᾰσθε προσενεικᾰ́σθων
active middle
infinitive προσενεῖκαι προσενείκᾰσθαι
participle m προσενείκᾱς προσενεικᾰ́μενος
f προσενείκᾱσᾰ προσενεικᾰμένη
n προσενεῖκᾰν προσενεικᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσηνέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative προσηνέχθην προσηνέχθης προσηνέχθη προσηνέχθητον προσηνεχθήτην προσηνέχθημεν προσηνέχθητε προσηνέχθησᾰν
subjunctive προσενεχθῶ προσενεχθῇς προσενεχθῇ προσενεχθῆτον προσενεχθῆτον προσενεχθῶμεν προσενεχθῆτε προσενεχθῶσῐ(ν)
optative προσενεχθείην προσενεχθείης προσενεχθείη προσενεχθεῖτον,
προσενεχθείητον 		προσενεχθείτην,
προσενεχθειήτην 		προσενεχθεῖμεν,
προσενεχθείημεν 		προσενεχθεῖτε,
προσενεχθείητε 		προσενεχθεῖεν,
προσενεχθείησᾰν
imperative   προσενέχθητῐ προσενεχθήτω προσενέχθητον προσενεχθήτων   προσενέχθητε προσενεχθέντων
passive
infinitive προσενεχθῆναι
participle m προσενεχθείς
f προσενεχθεῖσᾰ
n προσενεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Greek: προσφέρω (prosféro) (learned)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek προσφέρω (prosphérō). By surface analysis, προσ- (pros-, “toward”) +‎ φέρω (féro, “to carry”).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɾoˈsfe.ɾo/
  • Hyphenation: προ‧σφέ‧ρω
  • Old Hyphenation: προσ‧φέ‧ρω

Verb

προσφέρω • (prosféro) (past προσέφερα/πρόσφερα, passive προσφέρομαι)

  1. to offer, propose
  2. to give, present

Conjugation

προσφέρω   προσφέρομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg προσφέρω προσφέρω προσφέρομαι προσφερθώ
2 sg προσφέρεις προσφέρεις προσφέρεσαι προσφερθείς
3 sg προσφέρει προσφέρει προσφέρεται προσφερθεί
1 pl προσφέρουμε, [‑ομε] προσφέρουμε, [‑ομε] προσφερόμαστε προσφερθούμε
2 pl προσφέρετε προσφέρετε προσφέρεστε, προσφερόσαστε προσφερθείτε
3 pl προσφέρουν(ε) προσφέρουν(ε) προσφέρονται προσφερθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg προσέφερα, πρόσφερα προσέφερα, πρόσφερα προσφερόμουν(α) προσφέρθηκα
2 sg προσέφερες, πρόσφερες προσέφερες, πρόσφερες προσφερόσουν(α) προσφέρθηκες
3 sg προσέφερε, πρόσφερε προσέφερε, πρόσφερε προσφερόταν(ε) προσφέρθηκε
1 pl προσφέραμε προσφέραμε προσφερόμασταν, (‑όμαστε) προσφερθήκαμε
2 pl προσφέρατε προσφέρατε προσφερόσασταν, (‑όσαστε) προσφερθήκατε
3 pl προσέφεραν, προσφέραν(ε), πρόσφεραν προσέφεραν, προσφέραν(ε), πρόσφεραν προσφέρονταν, (προσφερόντουσαν) προσφέρθηκαν, προσφερθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα προσφέρω ➤ θα προσφέρω ➤ θα προσφέρομαι ➤ θα προσφερθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα προσφέρεις, … θα προσφέρεις, … θα προσφέρεσαι, … θα προσφερθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … προσφέρει
  έχω, έχεις, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … προσφερθεί
  είμαι, είσαι, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … προσφέρει
  είχα, είχες, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … προσφερθεί
  ήμουν, ήσουν, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … προσφέρει
  θα έχω, θα έχεις, … προσφερμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … προσφερθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … προσφερμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg πρόσφερε πρόσφερε — προσφέρσου
2 pl προσφέρετε προσφέρετε προσφέρεστε προσφερθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ προσφέροντας ➤ προσφερόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας προσφέρει ➤ προσφερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ προσφέρει προσφερθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
Wikious
Boobota
Sagapedia