نسر

Hello, you have come here looking for the meaning of the word نسر. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word نسر, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say نسر in singular and plural. Everything you need to know about the word نسر you have here. The definition of the word نسر will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofنسر, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: نشر

Arabic

Etymology 1

From Proto-West Semitic *našr-, whence was derived the denominal root ن س ر (n s r).

Noun

نَسْر (nasrm (plural نُسُور (nusūr) or نُسُورَة (nusūra))

  1. (zoology) a vulture
  2. (dialectal) an eagle
    Synonym: عُقَاب (ʕuqāb)
Usage notes

The word is commonly used to refer to eagles, especially in the dialects. This use, however, is almost unanimously criticized by prescriptivists, who maintain that عُقَاب (ʕuqāb) should be used instead.

Declension
Declension of noun نَسْر (nasr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَسْر
nasr
النَّسْر
an-nasr
نَسْر
nasr
nominative نَسْرٌ
nasrun
النَّسْرُ
an-nasru
نَسْرُ
nasru
accusative نَسْرًا
nasran
النَّسْرَ
an-nasra
نَسْرَ
nasra
genitive نَسْرٍ
nasrin
النَّسْرِ
an-nasri
نَسْرِ
nasri
dual indefinite definite construct
informal نَسْرَيْن
nasrayn
النَّسْرَيْن
an-nasrayn
نَسْرَيْ
nasray
nominative نَسْرَانِ
nasrāni
النَّسْرَانِ
an-nasrāni
نَسْرَا
nasrā
accusative نَسْرَيْنِ
nasrayni
النَّسْرَيْنِ
an-nasrayni
نَسْرَيْ
nasray
genitive نَسْرَيْنِ
nasrayni
النَّسْرَيْنِ
an-nasrayni
نَسْرَيْ
nasray
plural basic broken plural triptote‎;
broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal نُسُور‎; نُسُورَة
nusūr‎; nusūra
النُّسُور‎; النُّسُورَة
an-nusūr‎; an-nusūra
نُسُور‎; نُسُورَة
nusūr‎; nusūrat
nominative نُسُورٌ‎; نُسُورَةٌ
nusūrun‎; nusūratun
النُّسُورُ‎; النُّسُورَةُ
an-nusūru‎; an-nusūratu
نُسُورُ‎; نُسُورَةُ
nusūru‎; nusūratu
accusative نُسُورًا‎; نُسُورَةً
nusūran‎; nusūratan
النُّسُورَ‎; النُّسُورَةَ
an-nusūra‎; an-nusūrata
نُسُورَ‎; نُسُورَةَ
nusūra‎; nusūrata
genitive نُسُورٍ‎; نُسُورَةٍ
nusūrin‎; nusūratin
النُّسُورِ‎; النُّسُورَةِ
an-nusūri‎; an-nusūrati
نُسُورِ‎; نُسُورَةِ
nusūri‎; nusūrati
Derived terms

Verb

نَسَرَ (nasara) I (non-past يَنْسِرُ (yansiru) or يَنْسُرُ (yansuru), verbal noun نَسْر (nasr))

  1. to cut, pierce, or slit, especially like a vulture or another bird of prey
    Synonym: قَطَعَ (qaṭaʕa)
    1. to pluck
      Synonym: نَتَفَ (natafa)
  2. (figurative) to bad-mouth, to malign, to abuse verbally, to slander, to slur
Conjugation
Conjugation of نَسَرَ (I, sound, a ~ i/u, full passive, verbal noun نَسْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَسْر
nasr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاسِر
nāsir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْسُور
mansūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَسَرْتُ
nasartu
نَسَرْتَ
nasarta
نَسَرَ
nasara
نَسَرْتُمَا
nasartumā
نَسَرَا
nasarā
نَسَرْنَا
nasarnā
نَسَرْتُمْ
nasartum
نَسَرُوا
nasarū
f نَسَرْتِ
nasarti
نَسَرَتْ
nasarat
نَسَرَتَا
nasaratā
نَسَرْتُنَّ
nasartunna
نَسَرْنَ
nasarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْسِرُ, أَنْسُرُ
ʔansiru, ʔansuru
تَنْسِرُ, تَنْسُرُ
tansiru, tansuru
يَنْسِرُ, يَنْسُرُ
yansiru, yansuru
تَنْسِرَانِ, تَنْسُرَانِ
tansirāni, tansurāni
يَنْسِرَانِ, يَنْسُرَانِ
yansirāni, yansurāni
نَنْسِرُ, نَنْسُرُ
nansiru, nansuru
تَنْسِرُونَ, تَنْسُرُونَ
tansirūna, tansurūna
يَنْسِرُونَ, يَنْسُرُونَ
yansirūna, yansurūna
f تَنْسِرِينَ, تَنْسُرِينَ
tansirīna, tansurīna
تَنْسِرُ, تَنْسُرُ
tansiru, tansuru
تَنْسِرَانِ, تَنْسُرَانِ
tansirāni, tansurāni
تَنْسِرْنَ, تَنْسُرْنَ
tansirna, tansurna
يَنْسِرْنَ, يَنْسُرْنَ
yansirna, yansurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْسِرَ, أَنْسُرَ
ʔansira, ʔansura
تَنْسِرَ, تَنْسُرَ
tansira, tansura
يَنْسِرَ, يَنْسُرَ
yansira, yansura
تَنْسِرَا, تَنْسُرَا
tansirā, tansurā
يَنْسِرَا, يَنْسُرَا
yansirā, yansurā
نَنْسِرَ, نَنْسُرَ
nansira, nansura
تَنْسِرُوا, تَنْسُرُوا
tansirū, tansurū
يَنْسِرُوا, يَنْسُرُوا
yansirū, yansurū
f تَنْسِرِي, تَنْسُرِي
tansirī, tansurī
تَنْسِرَ, تَنْسُرَ
tansira, tansura
تَنْسِرَا, تَنْسُرَا
tansirā, tansurā
تَنْسِرْنَ, تَنْسُرْنَ
tansirna, tansurna
يَنْسِرْنَ, يَنْسُرْنَ
yansirna, yansurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْسِرْ, أَنْسُرْ
ʔansir, ʔansur
تَنْسِرْ, تَنْسُرْ
tansir, tansur
يَنْسِرْ, يَنْسُرْ
yansir, yansur
تَنْسِرَا, تَنْسُرَا
tansirā, tansurā
يَنْسِرَا, يَنْسُرَا
yansirā, yansurā
نَنْسِرْ, نَنْسُرْ
nansir, nansur
تَنْسِرُوا, تَنْسُرُوا
tansirū, tansurū
يَنْسِرُوا, يَنْسُرُوا
yansirū, yansurū
f تَنْسِرِي, تَنْسُرِي
tansirī, tansurī
تَنْسِرْ, تَنْسُرْ
tansir, tansur
تَنْسِرَا, تَنْسُرَا
tansirā, tansurā
تَنْسِرْنَ, تَنْسُرْنَ
tansirna, tansurna
يَنْسِرْنَ, يَنْسُرْنَ
yansirna, yansurna
imperative
الْأَمْر
m اِنْسِرْ, اُنْسُرْ
insir, unsur
اِنْسِرَا, اُنْسُرَا
insirā, unsurā
اِنْسِرُوا, اُنْسُرُوا
insirū, unsurū
f اِنْسِرِي, اُنْسُرِي
insirī, unsurī
اِنْسِرْنَ, اُنْسُرْنَ
insirna, unsurna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُسِرْتُ
nusirtu
نُسِرْتَ
nusirta
نُسِرَ
nusira
نُسِرْتُمَا
nusirtumā
نُسِرَا
nusirā
نُسِرْنَا
nusirnā
نُسِرْتُمْ
nusirtum
نُسِرُوا
nusirū
f نُسِرْتِ
nusirti
نُسِرَتْ
nusirat
نُسِرَتَا
nusiratā
نُسِرْتُنَّ
nusirtunna
نُسِرْنَ
nusirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْسَرُ
ʔunsaru
تُنْسَرُ
tunsaru
يُنْسَرُ
yunsaru
تُنْسَرَانِ
tunsarāni
يُنْسَرَانِ
yunsarāni
نُنْسَرُ
nunsaru
تُنْسَرُونَ
tunsarūna
يُنْسَرُونَ
yunsarūna
f تُنْسَرِينَ
tunsarīna
تُنْسَرُ
tunsaru
تُنْسَرَانِ
tunsarāni
تُنْسَرْنَ
tunsarna
يُنْسَرْنَ
yunsarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْسَرَ
ʔunsara
تُنْسَرَ
tunsara
يُنْسَرَ
yunsara
تُنْسَرَا
tunsarā
يُنْسَرَا
yunsarā
نُنْسَرَ
nunsara
تُنْسَرُوا
tunsarū
يُنْسَرُوا
yunsarū
f تُنْسَرِي
tunsarī
تُنْسَرَ
tunsara
تُنْسَرَا
tunsarā
تُنْسَرْنَ
tunsarna
يُنْسَرْنَ
yunsarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْسَرْ
ʔunsar
تُنْسَرْ
tunsar
يُنْسَرْ
yunsar
تُنْسَرَا
tunsarā
يُنْسَرَا
yunsarā
نُنْسَرْ
nunsar
تُنْسَرُوا
tunsarū
يُنْسَرُوا
yunsarū
f تُنْسَرِي
tunsarī
تُنْسَرْ
tunsar
تُنْسَرَا
tunsarā
تُنْسَرْنَ
tunsarna
يُنْسَرْنَ
yunsarna

Verb

نَسَّرَ (nassara) II (non-past يُنَسِّرُ (yunassiru), verbal noun تَنْسِير (tansīr))

  1. to rip or tear
Conjugation
Conjugation of نَسَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَنْسِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنْسِير
tansīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَسِّر
munassir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَسَّر
munassar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَسَّرْتُ
nassartu
نَسَّرْتَ
nassarta
نَسَّرَ
nassara
نَسَّرْتُمَا
nassartumā
نَسَّرَا
nassarā
نَسَّرْنَا
nassarnā
نَسَّرْتُمْ
nassartum
نَسَّرُوا
nassarū
f نَسَّرْتِ
nassarti
نَسَّرَتْ
nassarat
نَسَّرَتَا
nassaratā
نَسَّرْتُنَّ
nassartunna
نَسَّرْنَ
nassarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَسِّرُ
ʔunassiru
تُنَسِّرُ
tunassiru
يُنَسِّرُ
yunassiru
تُنَسِّرَانِ
tunassirāni
يُنَسِّرَانِ
yunassirāni
نُنَسِّرُ
nunassiru
تُنَسِّرُونَ
tunassirūna
يُنَسِّرُونَ
yunassirūna
f تُنَسِّرِينَ
tunassirīna
تُنَسِّرُ
tunassiru
تُنَسِّرَانِ
tunassirāni
تُنَسِّرْنَ
tunassirna
يُنَسِّرْنَ
yunassirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَسِّرَ
ʔunassira
تُنَسِّرَ
tunassira
يُنَسِّرَ
yunassira
تُنَسِّرَا
tunassirā
يُنَسِّرَا
yunassirā
نُنَسِّرَ
nunassira
تُنَسِّرُوا
tunassirū
يُنَسِّرُوا
yunassirū
f تُنَسِّرِي
tunassirī
تُنَسِّرَ
tunassira
تُنَسِّرَا
tunassirā
تُنَسِّرْنَ
tunassirna
يُنَسِّرْنَ
yunassirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَسِّرْ
ʔunassir
تُنَسِّرْ
tunassir
يُنَسِّرْ
yunassir
تُنَسِّرَا
tunassirā
يُنَسِّرَا
yunassirā
نُنَسِّرْ
nunassir
تُنَسِّرُوا
tunassirū
يُنَسِّرُوا
yunassirū
f تُنَسِّرِي
tunassirī
تُنَسِّرْ
tunassir
تُنَسِّرَا
tunassirā
تُنَسِّرْنَ
tunassirna
يُنَسِّرْنَ
yunassirna
imperative
الْأَمْر
m نَسِّرْ
nassir
نَسِّرَا
nassirā
نَسِّرُوا
nassirū
f نَسِّرِي
nassirī
نَسِّرْنَ
nassirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُسِّرْتُ
nussirtu
نُسِّرْتَ
nussirta
نُسِّرَ
nussira
نُسِّرْتُمَا
nussirtumā
نُسِّرَا
nussirā
نُسِّرْنَا
nussirnā
نُسِّرْتُمْ
nussirtum
نُسِّرُوا
nussirū
f نُسِّرْتِ
nussirti
نُسِّرَتْ
nussirat
نُسِّرَتَا
nussiratā
نُسِّرْتُنَّ
nussirtunna
نُسِّرْنَ
nussirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَسَّرُ
ʔunassaru
تُنَسَّرُ
tunassaru
يُنَسَّرُ
yunassaru
تُنَسَّرَانِ
tunassarāni
يُنَسَّرَانِ
yunassarāni
نُنَسَّرُ
nunassaru
تُنَسَّرُونَ
tunassarūna
يُنَسَّرُونَ
yunassarūna
f تُنَسَّرِينَ
tunassarīna
تُنَسَّرُ
tunassaru
تُنَسَّرَانِ
tunassarāni
تُنَسَّرْنَ
tunassarna
يُنَسَّرْنَ
yunassarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَسَّرَ
ʔunassara
تُنَسَّرَ
tunassara
يُنَسَّرَ
yunassara
تُنَسَّرَا
tunassarā
يُنَسَّرَا
yunassarā
نُنَسَّرَ
nunassara
تُنَسَّرُوا
tunassarū
يُنَسَّرُوا
yunassarū
f تُنَسَّرِي
tunassarī
تُنَسَّرَ
tunassara
تُنَسَّرَا
tunassarā
تُنَسَّرْنَ
tunassarna
يُنَسَّرْنَ
yunassarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَسَّرْ
ʔunassar
تُنَسَّرْ
tunassar
يُنَسَّرْ
yunassar
تُنَسَّرَا
tunassarā
يُنَسَّرَا
yunassarā
نُنَسَّرْ
nunassar
تُنَسَّرُوا
tunassarū
يُنَسَّرُوا
yunassarū
f تُنَسَّرِي
tunassarī
تُنَسَّرْ
tunassar
تُنَسَّرَا
tunassarā
تُنَسَّرْنَ
tunassarna
يُنَسَّرْنَ
yunassarna

Etymology 2

Pronunciation

Proper noun

نَسْر (nasrm

  1. Nasr, one of the of five false gods worshipped by the people of Noah.
    • 609–632 CE, Qur'an, 71:23:
      وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا
      waqālū lā taḏarunna ʔālihatakum walā taḏarunna waddan walā suwāʕan walā yaḡūṯa wayaʕūqa wanasran
      and said (to their people), “Never forsake your gods, and never forsake Wadd, nor Suwā‘, nor Yaghūth and Ya‘ūq and Nasr.”
Declension
Declension of noun نَسْر (nasr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَسْر
nasr
النَّسْر
an-nasr
نَسْر
nasr
nominative نَسْرٌ
nasrun
النَّسْرُ
an-nasru
نَسْرُ
nasru
accusative نَسْرًا
nasran
النَّسْرَ
an-nasra
نَسْرَ
nasra
genitive نَسْرٍ
nasrin
النَّسْرِ
an-nasri
نَسْرِ
nasri

Etymology 3

Verb

نسر (form I)

  1. نَسِرْ (nasir) /na.sir/: first-person plural non-past active jussive of سَارَ (sāra)
  2. نُسَرْ (nusar) /nu.sar/: first-person plural non-past passive jussive of سَارَ (sāra)

Etymology 4

Verb

نسر (form I)

  1. نَسُرُّ (nasurru) /na.sur.ru/: first-person plural non-past active indicative of سَرَّ (sarra)
  2. نُسَرُّ (nusarru) /nu.sar.ru/: first-person plural non-past passive indicative of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  3. نَسُرَّ (nasurra) /na.sur.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra)
  4. نُسَرَّ (nusarra) /nu.sar.ra/: first-person plural non-past passive subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  5. نَسُرِّ (nasurri) /na.sur.ri/: first-person plural non-past active jussive of سَرَّ (sarra)
  6. نُسَرِّ (nusarri) /nu.sar.ri/: first-person plural non-past passive jussive of سَرَّ (sarra) and سُرَّ (surra)
  7. نَسَرُّ (nasarru) /na.sar.ru/: first-person plural non-past active indicative of سَرَّ (sarra)
  8. نَسَرَّ (nasarra) /na.sar.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of سَرَّ (sarra)
  9. نَسَرِّ (nasarri) /na.sar.ri/: first-person plural non-past active jussive of سَرَّ (sarra)

Etymology 5

Verb

نسر (form IV)

  1. نُسِرُّ (nusirru) /nu.sir.ru/: first-person plural non-past active indicative of أَسَرَّ (ʔasarra)
  2. نُسَرُّ (nusarru) /nu.sar.ru/: first-person plural non-past passive indicative of أَسَرَّ (ʔasarra)
  3. نُسِرَّ (nusirra) /nu.sir.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of أَسَرَّ (ʔasarra)
  4. نُسَرَّ (nusarra) /nu.sar.ra/: first-person plural non-past passive subjunctive/jussive of أَسَرَّ (ʔasarra)
  5. نُسِرِّ (nusirri) /nu.sir.ri/: first-person plural non-past active jussive of أَسَرَّ (ʔasarra)
  6. نُسَرِّ (nusarri) /nu.sar.ri/: first-person plural non-past passive jussive of أَسَرَّ (ʔasarra)

Moroccan Arabic

Etymology

From Arabic نَسْر (nasr).

Pronunciation

Noun

نسر (nsarm (plural نسور (nsūr) or نسورة (nsūra))

  1. an eagle

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic نَسْر (nasr).

Pronunciation

Readings
Classical reading? nasr
Dari reading? nasr
Iranian reading? nasr
Tajik reading? nasr

Noun

Dari نسر
Iranian Persian
Tajik наср

نسر (nasr)

  1. vulture
    Synonyms: کرگس (kargas), لاشخور (lâšxor)
  2. eagle
    Synonyms: عقاب ('oqâb), شهباز (šahbâz), دال (dâl)

References

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic نَسْر (nasr).

Pronunciation

  • IPA(key): /nisr/,
  • Audio (Ramallah):(file)

Noun

نسر (nisrm (plural نسورة (nsūra))

  1. eagle
  2. vulture