Learned borrowing from Sanskrit प्रकोप (prakopa). By surface analysis, प्र- (pra-) + कोप (kop).
From प्र- (pra-) + कोप (kopa).
प्रकोप • (prakopa) stem, m
| Masculine a-stem declension of प्रकोप (prakopa) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्रकोपः prakopaḥ |
प्रकोपौ / प्रकोपा¹ prakopau / prakopā¹ |
प्रकोपाः / प्रकोपासः¹ prakopāḥ / prakopāsaḥ¹ |
| Vocative | प्रकोप prakopa |
प्रकोपौ / प्रकोपा¹ prakopau / prakopā¹ |
प्रकोपाः / प्रकोपासः¹ prakopāḥ / prakopāsaḥ¹ |
| Accusative | प्रकोपम् prakopam |
प्रकोपौ / प्रकोपा¹ prakopau / prakopā¹ |
प्रकोपान् prakopān |
| Instrumental | प्रकोपेण prakopeṇa |
प्रकोपाभ्याम् prakopābhyām |
प्रकोपैः / प्रकोपेभिः¹ prakopaiḥ / prakopebhiḥ¹ |
| Dative | प्रकोपाय prakopāya |
प्रकोपाभ्याम् prakopābhyām |
प्रकोपेभ्यः prakopebhyaḥ |
| Ablative | प्रकोपात् prakopāt |
प्रकोपाभ्याम् prakopābhyām |
प्रकोपेभ्यः prakopebhyaḥ |
| Genitive | प्रकोपस्य prakopasya |
प्रकोपयोः prakopayoḥ |
प्रकोपाणाम् prakopāṇām |
| Locative | प्रकोपे prakope |
प्रकोपयोः prakopayoḥ |
प्रकोपेषु prakopeṣu |
| Notes |
| ||