From the root भुज् (bhuj, “to bend”), similar to पतङ्ग (pataṅgá) from पत् (pat). Sometimes interpreted as भुज् (bhuj) + अङ्ग (aṅga, “body”).
भुजङ्ग • (bhujaṅga) stem, m
| Masculine a-stem declension of भुजङ्ग | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | भुजङ्गः (bhujaṅgaḥ) | ||
| Gen. sg. | भुजङ्गस्य (bhujaṅgasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | भुजङ्गः (bhujaṅgaḥ) | भुजङ्गौ (bhujaṅgau) | भुजङ्गाः (bhujaṅgāḥ) |
| Vocative | भुजङ्ग (bhujaṅga) | भुजङ्गौ (bhujaṅgau) | भुजङ्गाः (bhujaṅgāḥ) |
| Accusative | भुजङ्गम् (bhujaṅgam) | भुजङ्गौ (bhujaṅgau) | भुजङ्गान् (bhujaṅgān) |
| Instrumental | भुजङ्गेन (bhujaṅgena) | भुजङ्गाभ्याम् (bhujaṅgābhyām) | भुजङ्गैः (bhujaṅgaiḥ) |
| Dative | भुजङ्गाय (bhujaṅgāya) | भुजङ्गाभ्याम् (bhujaṅgābhyām) | भुजङ्गेभ्यः (bhujaṅgebhyaḥ) |
| Ablative | भुजङ्गात् (bhujaṅgāt) | भुजङ्गाभ्याम् (bhujaṅgābhyām) | भुजङ्गेभ्यः (bhujaṅgebhyaḥ) |
| Genitive | भुजङ्गस्य (bhujaṅgasya) | भुजङ्गयोः (bhujaṅgayoḥ) | भुजङ्गानाम् (bhujaṅgānām) |
| Locative | भुजङ्गे (bhujaṅge) | भुजङ्गयोः (bhujaṅgayoḥ) | भुजङ्गेषु (bhujaṅgeṣu) |