From मन्त्र (mántra) + -इन् (-in).
मन्त्रिन् • (mantrín) stem
Masculine in-stem declension of मन्त्रिन् (mantrín) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्री mantrī́ |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mantríṇau / mantríṇā¹ |
मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
Vocative | मन्त्रिन् mántrin |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mántriṇau / mántriṇā¹ |
मन्त्रिणः mántriṇaḥ |
Accusative | मन्त्रिणम् mantríṇam |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mantríṇau / mantríṇā¹ |
मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
Instrumental | मन्त्रिणा mantríṇā |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभिः mantríbhiḥ |
Dative | मन्त्रिणे mantríṇe |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Ablative | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Genitive | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिणाम् mantríṇām |
Locative | मन्त्रिणि mantríṇi |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिषु mantríṣu |
Notes |
|
Feminine ī-stem declension of मन्त्रिणी (mantríṇī) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्रिणी mantríṇī |
मन्त्रिण्यौ / मन्त्रिणी¹ mantríṇyau / mantríṇī¹ |
मन्त्रिण्यः / मन्त्रिणीः¹ mantríṇyaḥ / mantríṇīḥ¹ |
Vocative | मन्त्रिणि mántriṇi |
मन्त्रिण्यौ / मन्त्रिणी¹ mántriṇyau / mántriṇī¹ |
मन्त्रिण्यः / मन्त्रिणीः¹ mántriṇyaḥ / mántriṇīḥ¹ |
Accusative | मन्त्रिणीम् mantríṇīm |
मन्त्रिण्यौ / मन्त्रिणी¹ mantríṇyau / mantríṇī¹ |
मन्त्रिणीः mantríṇīḥ |
Instrumental | मन्त्रिण्या mantríṇyā |
मन्त्रिणीभ्याम् mantríṇībhyām |
मन्त्रिणीभिः mantríṇībhiḥ |
Dative | मन्त्रिण्यै mantríṇyai |
मन्त्रिणीभ्याम् mantríṇībhyām |
मन्त्रिणीभ्यः mantríṇībhyaḥ |
Ablative | मन्त्रिण्याः / मन्त्रिण्यै² mantríṇyāḥ / mantríṇyai² |
मन्त्रिणीभ्याम् mantríṇībhyām |
मन्त्रिणीभ्यः mantríṇībhyaḥ |
Genitive | मन्त्रिण्याः / मन्त्रिण्यै² mantríṇyāḥ / mantríṇyai² |
मन्त्रिण्योः mantríṇyoḥ |
मन्त्रिणीनाम् mantríṇīnām |
Locative | मन्त्रिण्याम् mantríṇyām |
मन्त्रिण्योः mantríṇyoḥ |
मन्त्रिणीषु mantríṇīṣu |
Notes |
|
Neuter in-stem declension of मन्त्रिन् (mantrín) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्रि mantrí |
मन्त्रिणी mantríṇī |
मन्त्रीणि mantrī́ṇi |
Vocative | मन्त्रि / मन्त्रिन् mántri / mántrin |
मन्त्रिणी mántriṇī |
मन्त्रीणि mántrīṇi |
Accusative | मन्त्रि mantrí |
मन्त्रिणी mantríṇī |
मन्त्रीणि mantrī́ṇi |
Instrumental | मन्त्रिणा mantríṇā |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभिः mantríbhiḥ |
Dative | मन्त्रिणे mantríṇe |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Ablative | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Genitive | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिणाम् mantríṇām |
Locative | मन्त्रिणि mantríṇi |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिषु mantríṣu |
मन्त्रिन् • (mantrín) stem, m (feminine मन्त्रिणी)
Masculine in-stem declension of मन्त्रिन् (mantrín) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्री mantrī́ |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mantríṇau / mantríṇā¹ |
मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
Vocative | मन्त्रिन् mántrin |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mántriṇau / mántriṇā¹ |
मन्त्रिणः mántriṇaḥ |
Accusative | मन्त्रिणम् mantríṇam |
मन्त्रिणौ / मन्त्रिणा¹ mantríṇau / mantríṇā¹ |
मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
Instrumental | मन्त्रिणा mantríṇā |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभिः mantríbhiḥ |
Dative | मन्त्रिणे mantríṇe |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Ablative | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिभ्याम् mantríbhyām |
मन्त्रिभ्यः mantríbhyaḥ |
Genitive | मन्त्रिणः mantríṇaḥ |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिणाम् mantríṇām |
Locative | मन्त्रिणि mantríṇi |
मन्त्रिणोः mantríṇoḥ |
मन्त्रिषु mantríṣu |
Notes |
|