From ἱερός (hierós, “holy”) + φαίνω (phaínō, “show”) + -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).
ἱεροφᾰ́ντης • (hierophắntēs) m (genitive ἱεροφᾰ́ντου); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἱεροφᾰ́ντης ho hierophắntēs |
τὼ ἱεροφᾰ́ντᾱ tṑ hierophắntā |
οἱ ἱεροφᾰ́νται hoi hierophắntai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἱεροφᾰ́ντου toû hierophắntou |
τοῖν ἱεροφᾰ́νταιν toîn hierophắntain |
τῶν ἱεροφᾰντῶν tôn hierophăntôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἱεροφᾰ́ντῃ tôi hierophắntēi |
τοῖν ἱεροφᾰ́νταιν toîn hierophắntain |
τοῖς ἱεροφᾰ́νταις toîs hierophắntais | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἱεροφᾰ́ντην tòn hierophắntēn |
τὼ ἱεροφᾰ́ντᾱ tṑ hierophắntā |
τοὺς ἱεροφᾰ́ντᾱς toùs hierophắntās | ||||||||||
| Vocative | ἱεροφᾰ́ντᾰ hierophắntă |
ἱεροφᾰ́ντᾱ hierophắntā |
ἱεροφᾰ́νται hierophắntai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||