Inca

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  Inca    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɪŋka / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• In·ca

Woordherkomst en -opbouw

• via Spaans inca van Quechua inka "edelman, koning", geschreven met een hoofdletter volgens spellingregel 16.J onder (1)*

Zelfstandig naamwoord

de Inca m

1. heerser over een inheems volk met een hoogstaande cultuur dat vanaf de dertiende eeuw tot de Spaanse overheersing (in 1533) leefde in een gebied rondom hun hoofdstad Cuzco in het huidige Peru

   ▸ De heersende Inca (koning) ging na een eclips dagenlang vasten en trok zich dan terug uit het openbare leven.

   ▸ Iedere Inca liet namelijk voor zichzelf een paleis bouwen dat na zijn overlijden automatisch zijn laatste rustplaats annex tempel werd.

2. iemand die behoort tot een inheems volk met een hoogstaande cultuur dat vanaf de dertiende eeuw tot de Spaanse overheersing (in 1533) leefde in een gebied rondom hun hoofdstad Cuzco in het huidige Peru

   ▸ Niet iedere Inca mocht op de cocaplanten kauwen. Alleen de leiders van het volk en de mensen die zwaar werk moesten doen mochten de cocaplant kauwen.

   ▸ Op zijn tweeëntwintigste jaar vertrok de Inca naar Spanje, waar hij de rest van zijn leven zou blijven.

Schrijfwijzen

• inca (officiële spelling vanaf 1996 tot 2006)

Opmerkingen

• Het is gebruikelijk het woord in beide betekenissen met een hoofdletter te schrijven. Vanuit de systematiek van de officiële spelling is goed te verdedigen om het woord in betekenis 1. "heerser" met een kleine letter te schrijven (inca), net als farao, kalief, kan sultan of tsaar.
• In betekenis 2. is het meervoud "Inca's" veel gangbaarder dan het enkelvoud.

Afgeleide begrippen

• Incarijk, Incastad, incalelie

Vertalingen

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord Inca staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen