beloken

• Geluid:  beloken    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈlokə(n) / (3 lettergrepen)

• be·lo·ken

• vervoeging van beluiken: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling ui-o ^{[1] [2]}

beloken

1. meervoud verleden tijd van beluiken
   

   • Wij beloken. 
     
   • Jullie beloken. 
     
   • Zij beloken. 

2. voltooid deelwoord van beluiken

   ▸ Ben ik in ’t eind niet meer dan dit?:
   Dit wezen eenzaam in zichzelf beloken. Tot uw gereed bezit?^[3]

• Beloken Pasen

∗ Het was "beloken Pasen", de eerste zondag na Pasen, en bij deze dag hoort het verhaal van de ongelovige Thomas uit het evangelie volgens Johannes.^[4]

beloken

1. aan het zicht onttrokken

   ▸ Het doet een beetje denken aan de beloken tuin uit middeleeuwse voorstellingen, het ommuurde plekje waar de mens zich onaangeroerd kon koesteren aan de vrede van het eerste paradijs.^[5]

2. een bedroefde indruk makend

   ▸ De blik bleef beloken, de vreugde ingeblikt. Een streep woede zat er ook niet in.^[6]

• besloten, verborgen

• Beloken Tijd

(België) periode na de Franse revolutie waarin de rooms-katholieke kerk aan beperkingen onderhevig was

• Het woord beloken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beloken" herkend door: