bister

• Geluid:  bister    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbɪstər / (2 lettergrepen)

• bis·ter

• van Frans bistre

het bister o

1. (schilderkunst) donkerbruine kleurstof, gewonnen uit roet of verkoold beukenhout

   • Expres bruin aangezet met bister, een pigment van roet, gekregen van de aquarellist Piet Lap. ^[1]
   • Om het bister te bereiden, neemt men de hardste stukken roet, die bij het doorbreken glinsteren, wrijft ze fijn en drijft het poeder door een zeeft . ^[2]

2. (kleur) de kleur van verkoold hout, ook gebruikt voor de blekere tinten daarvan

   • ⧖ De kenmerkende eigenschappen van dit zwart zijn deze, dat het door zoutzuur wit, en door tinzout blaauw wordt, bijtende potasch tast het niet aan, salpeterzuur vernietigt het blaauw, waarop het bister eenige oogenblikken zigtbaar wordt, maar dan ook verdwijnt. ^[3]

• roetbruin
• sepia

bister

1. (kleur) de kleur van verkoold hout hebbend of een blekere tint die daarvan is afgeleid, zeer donker bruin tot bleekbruin

   • Een tijdje geleden maakte ik deze bister achtergrond. ^[4]

• roetbruin
• sepia

• Het woord bister staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bister" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.