brok

• Geluid:  brok    (hulp, bestand)
• IPA: / brɔk / (1 lettergreep)

• brok

• In de betekenis van ‘stuk’ voor het eerst aangetroffen in 1484 ^[1]
• ^[2]

brok o v/m

1. een blok met een grillige vorm, stuk van iets groters

   • Na de sloop van het muur is alle puin afgevoerd, er is geen brok is achtergebleven. 

2. een restant van een constructie

   • Een brok van het neergestorte vliegtuig is in onze tuin gevallen. 

• brokstuk, klont, kluit, homp, fragment

• een brok in de keel krijgen

•  Met een brok in haar keel nam Chantal afscheid. ^[3] 

• brokken maken

• bedelbrok, galgenbrok, jokkebrok, polkabrok, spijsbrok

• brokkenmaker, brokkenpiloot, broksgewijs, brokstuk

brok

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van brokken
   

   • Ik brok. 

2. gebiedende wijs van brokken
   

   • Brok! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van brokken
   

   • Brok je? 

• Het woord brok staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "brok" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

brok m

1. hagel; een verzameling van stukjes metaal -vaak lood- waarmee geschoten wordt in plaats van een kogel.

• brokový