consul
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord consul. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord consul, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je consul in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord consul is hier. De definitie van het woord consul zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanconsul, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- con·sul
Woordherkomst en -opbouw
- van Latijn consul, in de betekenis van ‘gevolmachtigd vertegenwoordiger van land’ voor het eerst aangetroffen in 1470
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | consul | consuls |
| verkleinwoord | consulletje | consulletjes |
Zelfstandig naamwoord
de consul m
- (beroep) gevolmachtigd vertegenwoordiger van een vreemde regering in een land.
- (geschiedenis) (beroep) elk van de beide eerste overheidspersonen tijdens de Republiek in Rome.
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
1. vertegenwoordiger
1. Romeins overheidspersoon
Gangbaarheid
- Het woord consul staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "consul" herkend door:
| 91 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen. |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ consul op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "consul" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Engels
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| consul | consuls |
Zelfstandig naamwoord
consul
Frans
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| zonder lidwoord | met lidwoord | zonder lidwoord | met lidwoord |
| consul | le consul | consuls | les consuls |
Zelfstandig naamwoord
consul m
Latijn
Uitspraak
- IPA: /kõː.sʊɫ/
Woordafbreking
- con·sul
Zelfstandig naamwoord
cōnsul m
Verwante begrippen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | cōnsul | cōnsulēs |
| genitief | cōnsulis | cōnsulum |
| datief | cōnsulī | cōnsulibus |
| accusatief | cōnsulem | cōnsulēs |
| vocatief | cōnsul | cōnsulēs |
| ablatief | cōnsule | cōnsulibus |