duivels

• Geluid:  duivels    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈdœyvəls / (2 lettergrepen)

• dui·vels

• Afgeleid van duivel met het achtervoegsel -s

duivels

1. een uitroep van verbazing

   • Duivels zeg! 

duivels

1. als een duivel

   • Dat was echt een duivels plan. 

   ▸ Soms werd Nicolaas door zoveel duivelse Pieten gevolgd, dat die de heilige totaal overheersten.^[1]

2. vervloekt.

   • Die duivelse jongen heeft weer iets uit mijn tuin gestolen! 

3. boos, ongeduldig

   • Je wordt er duivels van. 

duivels

1. In hoge mate

   • Ik was toen echt even duivels kwaad. 
   • Dat was duivels moeilijk om te doen. 

• duivels dilemma

∗ Nick Bos, vicevoorzitter van het college van bestuur van de UM, vertelde destijds dat de universiteit voor een duivels dilemma stond. Aan de ene kant voelde het volgens hem moreel niet goed om als onderwijsinstelling, die door de overheid gefinancierd wordt, cybercriminelen te betalen. Maar de belangen van studenten, medewerkers en onderzoekers van de UM wogen zwaarder. De universiteit besloot daarom het bedrag aan de hackers te betalen.^[2]

de duivels mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord duivel

• Het woord duivels staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "duivels" herkend door: