eikel

• Geluid:  eikel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɛikəl / (2 lettergrepen), /ˈɛɪkəɫ/

• ei·kel

• van Middelnederlands eikel, verkleinvorm van eik met het achtervoegsel -el, in de betekenis van ‘vrucht van de eikenboom’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^[1][2]
• omdat de vorm doet denken aan de vrucht van een eikenboom
• verwijzing naar het mannelijk geslachtsdeel

de eikel m

1. (plantkunde) vrucht van de eikenboom

   • De eikels lagen voor het oprapen. 

2. (anatomie) (medisch) top van de penis

   • Met een watje en lauw water de eikel schoonmaken. 

3. (scheldwoord), (jongerentaal) dom persoon; sufferd, zak (sinds de jaren 1960)^[3]

   • Er stopte ’n kleine MG met twee Engelsen (altijd die ongezond uitziende eikels) naast ons.  (Jan Cremer, Ik Jan Cremer, 1964)
   • Pas maar goed op dan, want er lopen heel wat rare eikels rond in de wereld.  (Remco Campert, Tjeempie of Liesje in Luiletterland, 1968)

• 
  vrucht van de eikenboom
• 
  top van de penis

• eikelverzamelaar
• eikelontsteking
• eikelen

eikel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eikelen
   

   • Ik eikel. 

2. gebiedende wijs van eikelen
   

   • Eikel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eikelen
   

   • Eikel je? 

• Het woord eikel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eikel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.