ergatief

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ergatief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ergatief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ergatief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ergatief is hier. De definitie van het woord ergatief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanergatief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • er·ga·tief
enkelvoud meervoud
naamwoord ergatief ergatieven
verkleinwoord ergatiefje ergatiefjes

de ergatiefm

  1. (letterkunde) (grammatica) de handelende persoon, agens
  2. (taalkunde) (grammatica) een aparte naamval die de handelende persoon (= agens) in een zinsconstructie met een overgankelijk werkwoord aangeeft, en die zich onderscheidt van de naamval van de handelende persoon in een zinsconstructie met een onovergankelijk werkwoord
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen ergatief ergatiever -
verbogen ergatieve ergatievere -
partitief ergatiefs - -
  1. (taalkunde)
    1. (taaltypologie) met betrekking tot talen of syntactische constructies waarin een ergatieve naamval voorkomt
    2. (generatieve taalkunde) sinds 1978 gepopulariseerde term voor sommige intransitieve (ofwel onovergankelijke) werkwoorden: met het hulpwerkwoord "zijn" voor de voltooide tijden en de mogelijkheid het voltooid deelwoord attributief te gebruiken, maar zonder mogelijke passieve vorm met "er wordt"
     Zoals bekend probeert de generatieve taalkunde de uiterlijke vorm van zinnen te verklaren vanuit een onderliggende basisvolgorde. Daarbij worden 'gevoelswerkwoorden' zoals irriteren of storen ergatief genoemd. Ergatieve werkwoorden hebben alleen maar voorwerpen, en geen onderwerp.[1]
    • In 1978 formuleerde Perlmutter, grotendeels zich baserend op observaties van het gedrag van Nederlandse intransitieve werkwoorden, de Unaccusativity Hypothesis. Intransitieve werkwoorden zijn volgens zijn hypothese op te delen in onaccusatieven, ook wel ergatieven (zoals ‘vallen’ en ‘gaan’) en onergatieven (zoals ‘fluiten’ en ‘zingen’).1. Ergatieve werkwoorden hebben in hun onderliggende structuur alleen een direct object, dat in de oppervlaktestructuur is verplaatst naar de subjectspositie [2]
  1. Bronlink geraadpleegd op 07-09-2020 Weblink bron
    Peter-Arno Coppen
    Onder de zin, ergernis en irritatie. in: Trouw, Meppel (06-12-1995), p. 16.
  2. Lynn S. Eekhof. 2015. Ergatieve adjectieven in het Nederlands. BA Scriptie. Utrecht, Universiteit Utrecht: p. 3. Online: library.uu.nl.