gijzelaar

• Geluid:  gijzelaar    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɣɛizəˌlar / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˈχɛɪ̯zəlaːr/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɣɛːzəlaːr/
  • (Limburg): /ˈɣɛɪ̯zəlaːr/

• gij·ze·laar

• In de betekenis van ‘persoon die als onderpand dient’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401 ^[1]
• van Middelnederlands giselare dat is afgeleid van Middelnederlandse zelfstandige naamwoord gisel met het achtervoegsel -aar, dus niet van het werkwoord gijzelen^[2][3][4]

de gijzelaar m

1. een veelal onschuldig persoon die tegen de eigen wil door een gijzelnemer gevangen wordt gehouden en die bedreigd wordt met het doel iets van derden gedaan te krijgen

   • Voor die gijzelaar werd het gevraagde losgeld betaald. 

2. (geschiedenis) persoon die aan de tegenpartij wordt uitgeleverd en er met zijn leven voor instaat dat afspraken zullen worden nagekomen

   • Dat Tassilo op zijn beurt zijn neef Karel niet helemaal vertrouwde, blijkt uit het feit dat hij niet van plan was zonder garanties te komen. Pas na overdracht van twaalf Karolingische gijzelaars was hij bereid om de rijksdag in Worms bij te wonen. ^[5]

• gegijzelde

• gijzelen
• gijzelhouder
• gijzeling
• gijzelnemer
• gijzelneming

• Het woord gijzelaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gijzelaar" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.