indicatief

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord indicatief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord indicatief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je indicatief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord indicatief is hier. De definitie van het woord indicatief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanindicatief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • in·di·ca·tief
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘aantonende wijs’ voor het eerst aangetroffen in 1576 [1]
  • afgeleid van indicatie met het achtervoegsel -ief
  • afgeleid van het Franse indicatif of daarvoor van het Latijnse 'indicativus'
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen indicatief indicatiever indicatiefst
verbogen indicatieve indicatievere indicatiefste
partitief indicatiefs indicatievers -

indicatief

  1. een aanwijzing bevattende
    • Deze voorbeelden zijn indicatief voor de mening van de leerlingen, maar om een verantwoorde uitspraak te doen is uitgebreider onderzoek noodzakelijk 
  2. een voorlopige indruk gevend
    • Een indicatieve begroting liet zien dat de kosten veel te hoog gaan worden. 
enkelvoud meervoud
naamwoord indicatief indicatieven
verkleinwoord

de indicatiefm

  1. (taalkunde) de vorm van het werkwoord die de werkelijkheid aangeeft
stellend
onverbogen indicatief
verbogen indicatieve

indicatief

  1. aanduidend, aanwijzend
97 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]