kantelen

(heteroniem)

• Geluid:  kántelen    (hulp, bestand)
  • IPA: / 'kɑntələ(n) / (3 lettergrepen)
• Geluid:  kantélen    (hulp, bestand)
  • IPA: / kɑnˈtelə(n) / (3 lettergrepen)

• kan·te·len

• frequentatief gevormd uit van  kanten ww  met het achtervoegsel -el, in de betekenis van ‘omkeren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1782 ^{[1] [2]}
•  kanteel zn  met de uitgang -en

kántelen

1. ergatief omvallen door onevenwicht

   • Schepen kunnen kantelen als de lading gaat schuiven. 

2. overgankelijk wat verdraaien om een horizontale as

   • Toen hij de doos wilde kantelen scheurde de bodem los. 

• kantelbrug, kantelkenteken, kantelbed, kanteling, kantelbaar, kantelbord, kanteldeur, kanteljaar, kantelpunt, kantelraam, kantelmoment

 de kantélen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kanteel

   • Van achter de kantelen schoten boogschutters hun pijlen af op de aanvallers, terwijl die hen moeilijk konden raken. 

• Het woord kantelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kantelen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.