Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
klieven. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
klieven, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
klieven in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
klieven is hier. De definitie van het woord
klieven zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
klieven, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- van Middelnederlands cliven, in de betekenis van ‘splijten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1290 [1][2][3]
Oorspronkelijk was "klieven" een sterk werkwoord zonder lijdend voorwerp (onovergankelijk) "in twee stukken uit elkaar vallen", waarnaast zwak kloven ww bestond "in twee stukken uit elkaar laten vallen, doorhakken". De laatste vorm is kennelijk van invloed geweest op vorm van betekenis van "klieven".
klieven
- overgankelijk langs een scherp breukvlak in tweeën hakken
- Ik moet nog wat brandhout klieven.
- Dit was oorspronkelijk een sterk werkwoord (klasse 2): klieven /ˈklivə(n)/ - kloof ww /ˈklof/ - gekloven ww /ɣəˈklovə(n). Vanaf de 16e eeuw werd er in steeds vaker een zwakke vervoeging gebruikt, die in de 18e eeuw gangbaar werd in de noordelijke Nederlanden en daarna in het hele taalgebied.
1. langs een scherp breukvlak in tweeën hakken
88 % |
van de Nederlanders;
|
95 % |
van de Vlamingen.[4]
|