klote

• Geluid:  klote    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklotə / (2 lettergrepen)

• klo·te

• verwijzend naar kloten, "teelballen van een man", in de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep van ergernis’ voor het eerst aangetroffen in 1927 ^{[1] [2]}

klote!

1. (krachtterm) uitroep die ergernis uitdrukt

   • Klote! Ik ben mijn pasje vergeten. 

klote

1. (pejoratief) erg onaangenaam, grote weerzin oproepend

   • Die hele manier van doen is toch gewoon klote, man!. 

2. (pejoratief) (vulgair) gebruikt als eerste deel van een samenstelling om het tweede deel een negatieve strekking te geven

   • Ik vond het door het gebrek aan actie echt een klotefilm. 

3. versterkend voorvoegsel (vulgair) gebruikt als eerste deel van samenstelling om het negatieve karakter van het tweede deel te versterken

   • Dat je haar fiets gejat hebt is een klotestreek. 

• beroerd, slecht

•  kloterig bn 

•  kloot zn 
•  kloten ww 

• Het woord klote staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klote" herkend door: