slecht

• Geluid:  slecht    (hulp, bestand)
• IPA: / slɛxt / (1 lettergreep); /slɛçt/

• slecht

• Oorspronkelijk in de betekenis van ‘eenvoudig, onaanzienlijk, gering’, vervolgens ‘ordinair, minderwaardig; onnozel’ (ook gespeld als slicht). In de betekenis van ‘niet goed ’ voor het eerst aangetroffen in 1573 ^[1]

slecht ^[3]

1. van lage kwaliteit

   • Een slecht merk. 

   ▸ Ik probeerde het nogmaals maar de lijn was wederom heel slecht en de helft van mijn woorden viel weg.^[4]

2. niet van goede wil getuigend, zonder enig moreel besef

   • Een slechte daad 
   • Hij was een moordlustige oorlogsmisdadiger: ‘Toch geloof ik niet dat hij een intrinsiek slecht mens was’ ^[5] 

3. hinderlijk of vervelend; ongunstig

   ▸ De sneeuw werd steeds slechter en boven mijn hoofd ontstonden dikke bloemkoolwolken.^[4]

4. onjuist, verkeerd

   • Dat is van beide opties de slechte keuze. 

5. (meteorologie) (van het weer) met over het algemeen veel wind, regen en meestal een lagere temperatuur

   • Het weer is vandaag erg slecht. 

6. (verouderd) zonder oneffenheden

   • Een slechte weg betekende vroeger dat de weg geslecht was, dus vrijgemaakt van bobbels en kuilen. Nu zou je zeggen: goede weg.^[6] 

• gebrekkig, inferieur
• kwaadaardig, kwaadwillend, verdorven
• onstuimig
• effen, glad, vlak

• goed

• (intensivering) allerslechtst, superslecht
• , (intensivering) bereslecht, rotslecht
• (intensivering) aartsslecht, doorslecht, inslecht

• Slecht gemutst zijn

• Goed ( of slecht) aangeschreven staan

• In een slechte reuk staan

• In een goed ( of slecht) blaadje staan

• Met onwillige honden is het slecht hazen vangen

• Recht en slecht

• Van een koude (kale of slechte) kermis (reis of markt) thuiskomen

• De betekenisontwikkeling van ‘glad, vlak’ naar ‘niet goed’ is beperkt tot de Nederlandse en Duitse taalgebieden (en eventueel Deens slet, wellicht beïnvloed door Duits schlecht ?). De tussenstappen van deze ontwikkeling zijn nog bewaard in het werkwoord slechten ‘vlak maken’, in de uitdrukking recht en slecht en in het bijwoord slechts ‘eenvoudigweg’ (later ‘alleen maar’).

slecht

1. niet goed

   • Deze groep is wel het slechtst behandeld. 

• goed

• Indonesisch: jelek^[7]

slecht

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van slechten
2. gebiedende wijs van slechten

• Het woord slecht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "slecht" herkend door: