kras

• Geluid:  kras    (hulp, bestand)
• IPA: /krɑs/

• kras

• ^{[1] [2] [3]}

de kras v / m

1. langgerekte oppervlaktebeschadiging veroorzaakt door het bewegen van een scherpe punt over een voorwerp

   • Leg iets onder je schrijfwerk, anders krijg je krassen op tafel! 

• gletsjerkras, kriskras

• gekras, krasblok, kraskaart, kraslot, krasloterij, kraspen, krassen, krasser, krasserig, krasspel

kras

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krassen
   

   • Ik kras. 

2. gebiedende wijs van krassen
   

   • Kras! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krassen
   

   • Kras je? 

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘sterk, flink’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1781 ^[4]
• > Indonesisch: keras - «sterk» ^[5]

kras

1. nog sterk voor zijn jaren

   • Hij is een krasse ouwe baas. 

2. opzienbarend, meest in een onaangename zin van dat woord

   • Dit is een krasse tegenstelling. 

• levenskrachtig

• Het woord kras staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kras" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.