ongelijk

• Geluid:  ongelijk    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɔnɣəˈlɛik / (3 lettergrepen)
  • (Noord-Nederland): /ˌɔnχəˈlɛi̯k/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˌɔnɣəˈlɛi̯k/

• on·ge·lijk

• afgeleid van gelijk met het voorvoegsel on-

het ongelijk o

1. ongelijk hebben: iets niet goed of op een verkeerde manier begrijpen

   • Albert kon haar wel duizend keer uitleggen dat dat er niets mee te maken had, zijn moeder was niet van het soort dat zomaar van mening veranderde, zij vond altijd weer andere voorbeelden en redenen, en had er een hekel aan ongelijk te hebben; ook in haar brieven kwam ze nog steeds terug op dingen van jaren geleden, het was doodvermoeiend. ^[1] 

ongelijk ^{[2] [3]}

1. niet met elkaar overeenstemmend, verschillend

   • Het ongelijke standpunt verschilde teveel om goed te kunnen praten. 

2. oneffen
3. onregelmatig

• gelijk

• ongelijkbrekend, ongelijkheid, verongelijken

• Het woord ongelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ongelijk" herkend door: