rang

• Geluid:  rang    (hulp, bestand)

• rang

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘trede in hiërarchie, klasse’ voor het eerst aangetroffen in 1575 ^[1]
• Van het Franse rang (1584) van reng (12e eeuw): "kring der rechtspersonen bij een geding", zelf weer afkomstig van het Frankische *hring (ring) ^[2]

de rang m

1. een plaats binnen een bepaalde hiërarchie

   • Hij had een vrij hoge rang. 

2. (wiskunde) het maximale aantal lineair onafhankelijke vectoren in een stelsel

   • De rang van de matrices AA^T en A^TA is hetzelfde en beperkt door de kleinere van de twee. 

• bovenrang, derderangs, eersterangs, tweederangs, voorrang

• rangcorrelatiecoëfficiënt, rangkroon, ranglijst, rangnummer, rangorde, rangregeling, rangschikken, rangtaal, rangtelwoord

• Het woord rang staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rang" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /raŋk/

• rang

rank monbezield

1. (spreektaal) rang; een plaats binnen een bepaalde hiërarchie

• rank monbezield

• řada v
• pořadí o
• stupeň v
• hodnost v

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)