ravotten

• Geluid:  ravotten    (hulp, bestand)
• IPA: / raˈvɔtə(n) / (3 lettergrepen)

• ra·vot·ten

• In de betekenis van ‘stoeien’ voor het eerst aangetroffen in 1550 ^[1]
• van ravot met het achtervoegsel -en ^[2][3]

ravotten

1. inergatief op een gezellige vriendschappelijke wijze met elkaar vechten zonder elkaar te verwonden

   • In de wijk Gracia in het centrum van Barcelona staan buiten aan de school een vijftigtal mensen. Er heerst een vrolijke sfeer. Enkele jongeren spelen gitaar, er wordt gebabbeld en gelachen. Op de speelplaats binnen ravotten kinderen, ouders staan in groepjes te kletsen. Velen onder hen zullen de nacht in de school doorbrengen. Ze willen vermijden dat de politie de school vannacht gaat sluiten, zodat er morgen niet gestemd kan worden. ^[4] 
   • Het huis waar zijn kinderen afgelopen week ook voor het eerst twee nachtjes sliepen. ,,Ze liepen al te ravotten in de tuin. Het is fijn dat ze nu een vaste plek hebben." ^[5] 

• stoeien

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

de ravotten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ravot

• Het woord ravotten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ravotten" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.