sortir
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord sortir. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord sortir, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je sortir in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord sortir is hier. De definitie van het woord sortir zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vansortir, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| tegenw. tijd |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| surto | sortia | sortit |
| 3e vervoeging | volledig | onregelmatig |
sortir
- uitgaan, vertrekken
- uitkomen, verschijnen
- uitkomen, uitgegeven worden, bekendgemaakt worden
- eindigen, belanden
- Ontwikkeld uit Volkslatijn *surrectire, secundair afgeleid van het voltooid deelwoord surrectus “opgestaan, gerezen” (van het werkwoord surgere “opstaan, rijzen”, “optillen, opheffen”). [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| sortir /sɔʁtiʁ/ |
sortissais /sɔʁtisɛ/ |
sorti /sɔʁti/ |
| tweede groep | volledig | |
sortir
- onovergankelijk uitgaan, weggaan
- onovergankelijk uit het huis gaan voor vertier of vermaak
- onovergankelijk achter zich laten
- onovergankelijk (figuurlijk) afkomstig zijn van, komen uit
- onovergankelijk (figuurlijk) verkering, een relatie hebben met iemand
- onpersoonlijk uitkomen, uitgaan van
- «Il sort une agréable odeur de ces fleurs.»
- Een aangename geur komt uit deze bloemen.
- «Il sort une agréable odeur de ces fleurs.»
- overgankelijk naar buiten brengen, leiden
- overgankelijk (spreektaal) eruit gooien, opmerken
- «Avant de partir, Caro nous en a sorti une bien bonne.»
- Voor ze vertrok heeft Caro er iets heel raars uitgeflapt. [2]
- «Avant de partir, Caro nous en a sorti une bien bonne.»
