spotten

• Geluid:  spotten    (hulp, bestand)

• spot·ten

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘ontdekken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1982 ^[1]
• In de betekenis van ‘de draak steken met’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1220 ^[1]

spotten

1. inergatief zich met belachelijk makende of oneerbiedige scherts uiten
2. overgankelijk ergens tegenkomen, op een bepaalde plaats aanwezig zien

• gekscheren, honen, uitlachen

• bespotten, vogelspotten (2)

spotten

1. meervoud verleden tijd van spotten
   

   • Wij spotten. 
     
   • Jullie spotten. 
     
   • Zij spotten. 

• Het woord spotten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spotten" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  spotten    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʃpɔtn/

• spot·ten

spotten

1. spotten, bespotten

   «In dieser Komödie spottet der Dichter über das Familienleben.»

   In deze komedie spottet de dichter over het gezinsleven.

• bespötteln, spötteln, verspotten

• Spott, Spötter, Spottpreis