steunen

• Geluid:  steunen    (hulp, bestand)
• IPA: /'stønə(n)/

• steu·nen

• In de betekenis van ‘stutten’ voor het eerst aangetroffen in 1420 ^{[1] [2] [3]}

steunen

1. overgankelijk een deel van de last op zich nemen, hulp verlenen

   • De Amerikanen steunen de Britten al voor zij bij de aanval op Pearl Harbor daadwerkelijk bij de Tweede Wereldoorlog betrokken raakten. 

   ▸ Ze had op haar jonge leeftijd al veel mensen in beweging gekregen. Ook ik wilde haar steunen.^[4]

2. inergatief ~ op: de last gedeeltelijk op iets leggen

   • Zij steunen daarbij op de resultaten van een eerder onderzoek. 

3. van vermoeidheid of pijn een kreunend geluid maken

   • "Maar... ik kan niet..." steunde hij. 

• ondersteunen, ruggensteunen

de steunen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord steun

• Het woord steunen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "steunen" herkend door: