welk

• Geluid:  welk    (hulp, bestand)
• IPA: /ʋɛlk/

• welk

• In de betekenis van ‘vragend voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^{[1] [2]}

welk + een

1. (verouderd) wat

   • Welk een prachtig gezicht is dat! 

welk, welke

1. bijvoeglijk gebruikt: één van velen

   • Welk huis is van jou? 
   • Welke kinderen spelen daar? 

   ▸ Had ik niet beter thuis kunnen blijven om ze elke dag te kunnen zien? Had ik de tocht niet beter 10 jaar kunnen uitstellen totdat ze uit huis zouden zijn? En welk effect zou deze tocht op mijn jonge tieners hebben? Een vader die zo lang van huis is zou misschien onbewust verlatingsangst of aandachttekort kunnen veroorzaken.^[3]

1. verouderd en vervangen door die, dat

   • Dit zijn de mensen welke hier werken. 

2. na voorzetsel, verouderd en vervangen door voornaamwoordelijk bijwoord indien mogelijk

   • Dit zijn de zuilen met welke het dak ondersteund wordt => waarmee het dak ondersteund wordt. 

3. niet verouderd na voorzetsels die geen bijwoord vormen

   • Dit zijn de uren tijdens welke er niet gepraat mag worden. 

4. bijvoeglijk gebruikt bij herhaling van begrippen

   • Dit is een veiling bij opbod, welke verkoopsmethode enisgzins ongebruikelijk is. 
   • Dit is het Engadin, door welk dal de Inn stroomt. 

welk

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van welken
   

   • Ik welk. 

2. gebiedende wijs van welken
   

   • Welk! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van welken
   

   • Welk je? 

• Het woord welk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "welk" herkend door: