die
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord die. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord die, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je die in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord die is hier. De definitie van het woord die zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- die
- In de betekenis van ‘aanwijzend voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
|
|
- wijst iets of iemand aan dat zich niet in de onmiddellijke nabijheid van de spreker bevindt
- ter aankondiging van een bepaling
1. wijst iets aan dat zich niet in de onmiddellijke nabijheid van de spreker bevindt
2. ter aankondiging van een bepaling
1. in een bijzin die het nog niet geheel bekende antecedent nader bepaalt
die m
- (spreektaal) (informeel) een niet benadrukte vorm van hij, 3e persoon enkelvoud mannelijk
- Alleen gangbaar na een niet op een t-klank eindigende persoonsvorm of inleidend woord van een bijzin[4].
- Om de uitspraak weer te geven wordt dit woord ook wel met het voorgaande woord verbonden door een koppelteken of door aaneenschrijven: "Wat wil-die nou weer?" of "Wat wildie nou weer?"
- ie (na persoonsvorm of inleidend woord bijzin)
- tie (geassimileerde vorm, na persoonsvorm of inleidend woord bijzin eindigend op een andere stemloze klank dan -t )
- Het woord die staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "die" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "die" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Meester, J. de"Van haar luister beroofd." hfst. XI in: De Gids. jrg. 87 deel 1 (1923) P.N. van Kampen & zoon, Amsterdam; p. 360; geraadpleegd 2016-08-29
- ↑ Loon, P. vanHet grote boek van kleine vampiers 2e druk (2013) Leopold B.V., Amsterdam; ISBN 9789025864514;p. 114; geraadpleegd 2016-08-29
- ↑
Weblink bron W. Haeseryn e.a.“5.2.5.1 De vormen” (januari 2019) op e-ans.ivdnt.org (Algemene Nederlandse Spraakkunst) - ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
die
- de (meervoud).
die
- die
- Ich kenne eine Frau, die das kann. - Ik ken een vrouw, die dat kan.
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to die |
| he/she/it | dies |
| verleden tijd | died |
| voltooid deelwoord |
died |
| onvoltooid deelwoord |
dying |
| gebiedende wijs | die |
die
- IPA: /di/
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
| 1e persoon | (ik) k |
mie | wie | os |
| 2e persoon (informeel) |
doe | die | joe | joe |
| 2e persoon (formeel) |
joe | joe | joe | joe |
| 3e persoon (mannelijk) |
hai | hom | zai zie |
heur |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
zai zie |
heur | ||
| 3e persoon (onzijdig) |
t | t | ||
die
dĭē
- ablatief enkelvoud van dĭēs
| m | v | o | mv | |
|---|---|---|---|---|
| nominatief | die | die | dat | die |
| genitief | des | der | des | der |
| datief | dien | der | dien | dien |
| accusatief | dien | die | dat | die |
die
- nominatief m, v en mv van het bepaald lidwoord: de
- accusatief v en mv van het bepaald lidwoord: de
die
die
- die
die
- v: de
- «Die Aerd iss allsfatt am drehe.»
- De aarde is voortdurend draaiende.
- «Die Aerd iss allsfatt am drehe.»
- mv: de
- «Mer kann all die Geruche vun drause rieche: frisch gemaehte Graas, Blumme, die Beem un annere.»
- U kunt alle geuren vana buiten ruiken: vers gemaaid gras, de bloemen, de bomen en andere.
- «Mer kann all die Geruche vun drause rieche: frisch gemaehte Graas, Blumme, die Beem un annere.»
die
die
die