ik
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ik. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ik, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ik in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ik is hier. De definitie van het woord ik zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanik, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
| 1e persoon | ik 'k |
mij me |
wij we |
ons |
| 2e persoon (informeel) |
jij je |
jou je |
jullie | jullie |
| 2e persoon (formeel) |
u | u | u | u |
| 2e persoon (regionaal) |
gij ge |
u | gij ge |
u |
| 3e persoon (mannelijk) |
hij ie |
hem 'm |
zij ze |
(dat.) hun (acc.) hen ze |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
zij ze |
haar 'r, d'r | ||
| 3e persoon (onzijdig) |
het 't |
het 't | ||
| Boven: benadrukte vorm. Onder: onbenadrukte vorm | ||||
- erfwoord in de betekenis van ‘persoonlijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 776 [1] [2] [3]
|
|
- nominatief (onderwerp), verwijst naar de spreker of schrijver met uitsluiting van anderen
- Ik zing dit lied voor jou.
- Ik denk, dus ik ben. (bron: Descartes
) - Ik kwam, ik zag, ik overwon / Ik kwam, zag en overwon
1. nominatief
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ik | ikken |
| verkleinwoord | ikje | ikjes |
Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord
het ik o
- ego, de eigenlijke zelfstandige persoon
- Het woord ik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ik" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ ik op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "ik" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ ik op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- ik
ik
- ik; eerste persoon enkelvoud nominatief
| enkelvoud | meervoud | |||
|---|---|---|---|---|
| onderwerp | voorwerp | onderwerp | voorwerp | |
| 1e persoon | ik | my | wy | ús |
| 2e persoon fam. |
do | dy | jimme | jimme |
| 2e persoon beleefd |
jo | jo | ||
| 3e persoon (mannelijk) |
hy | him | hja, sy | har, harren |
| 3e persoon (vrouwelijk) |
hja, sy | har | ||
| 3e persoon (onzijdig) |
it | it | ||
- IPA: /ɪk/
- ik
- Afgeleid van het Oudfriese ik
ik
- ik; 1e persoon enkelvoud onderwerpsvorm
| enkelvoud | tweevoud | meervoud | |
|---|---|---|---|
| nominatief | ik | wit | weis |
| accusatief | mik | ugkis | uns/unsis |
| genitief | meina | ugkis | unsara |
| datief | mis | *ugkara | uns/unsis |
- IPA: ɪk/
- ik
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
ik
- Afgeleid van het Angelsaksische ic
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- IPA: /ɪk/
- ik
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- IPA: /ɪk/
- ik
- Afgeleid van het Middelnederduits ik
ik
Ik keem, ik keek, ik wun
Ik keem, ik keek, ik wun
- IPA: /ɪk/
- ik
- Afgeleid van het Oudfriese ik
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- Fries: ik
- Noord-Fries: ick, ik
- Saterfries: iek
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- ik
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- ik
- Afgeleid van het Middelengelse ik
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- «Wha did that? – Ik!»
- Wie heeft dat gedaan?! – Ikke!
- «Wha did that? – Ik!»
ik
- ik
ik
- IPA: /ɪk/
- ik
ik
- ik
ik
- (Münsterlands) ik; 1e persoon nominatief enkelvoud
- Afgeleid van het Middelnederlandse ic
ik
- ik; 1e persoon nominatief enkelvoud