du

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord du. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord du, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je du in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord du is hier. De definitie van het woord du zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandu, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.

Niet te verwarren met: Du, dü

Achterhoeks

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

(verouderd) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Synoniemen

iej
i'j

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	du	due
verkleinwoord	du'tjie	du'tjies

Woordafbreking

du

Zelfstandig naamwoord

du

duw

stamtijd
infinitief	voltooid deelwoord
du	gedu
	volledig

Werkwoord

du

duwen

Alemannisch

Uitspraak

IPA: /du/

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Bretons

Bijvoeglijk naamwoord

du

zwart

Cimbrisch

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Cornisch

Bijvoeglijk naamwoord

du

zwart

Deens

Naar frequentie	4

Persoonlijk voornaamwoord

du

je, jij

Verwijzingen

du in:
Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Duits

Uitspraak

Geluid: du (hulp, bestand)
IPA: /duː/

	enkelvoud	meervoud
nominatief	du	ihr
genitief	deiner	euer
datief	dir	euch
accusatief	dich	euch

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

Du

Afgeleide begrippen

Duwort / Du-Wort
duzen

Spreekwoorden

Wie du mir, so ich dir.

Esperanto

Telwoord (epo)
0
1	11	10	100	10³
2	12	20	200	10⁶
3	13	30	300	10⁹
4	14	40	400	10¹²
5	15	50	500	10¹⁵
6	16	60	600	10¹⁸
7	17	70	700	10²¹
8	18	80	800	10²⁴
9	19	90	900	10²⁷

Hoofdtelwoord

du

twee

Frans

Lidwoord

du m enk (samentrekking van de en le)

van de, van het, des

Gotisch

Voorzetsel

du + datief

(in de ruimte) in, op
(in de tijd) in, tijdens; voor

Schrijfwijzen

𐌳𐌿

Ido

Hoofdtelwoord

du

twee

Koerdisch

Telwoord (kur)
0
1	11	10	100	10³
2	12	20	200	10⁶
3	13	30	300	10⁹
4	14	40	400	10¹²
5	15	50	500	10¹⁵
6	16	60	600	10¹⁸
7	17	70	700	10²¹
8	18	80	800	10²⁴
9	19	90	900	10²⁷

Hoofdtelwoord

du

twee

Litouws

Hoofdtelwoord (lit)
0
1	11	10	100	10³
2	12	20	200	10⁶
3	13	30	300	10⁹
4	14	40	400	10¹²
5	15	50	500	10¹⁵
6	16	60	600	10¹⁸
7	17	70	700	10²¹
8	18	80	800	10²⁴
9	19	90	900	10²⁷

Hoofdtelwoord

du

twee

Luxemburgs

Uitspraak

IPA: /dʉː/

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij; 2e persoon nominatief enkelvoud
«Wéi al bass du?»
Hoe oud ben jij?

Synoniemen

de

Middelengels

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Oudfranse deu

Bijvoeglijk naamwoord

du

passend, geschikt

Schrijfwijzen

Afgeleide begrippen

duely
duete

Overerving en ontlening

Engels: due
Schots: due

Middelnederduits

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Oudsaksische thū

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon enkelvoud

Schrijfwijzen

dû
thu

Overerving en ontlening

Nedersaksisch: dow, diu, du
Plautdietsch: dü

Middelnederlands

Uitspraak

IPA: dy

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Oudnederlandse thū

			nominatief		genitief		datief		accusatief
			vol	clit.	vol	clit.	vol	clit.	vol	clit.
enk	1e		ic		mijns		mi		mi
	2e		du	-tu	dijns		di		di
	3e	m	hi	-i	sijns	-es -s	hem	-em -en	hem	-en -ene -ne
		f	si	-se	haer	-ere -re -er	haer	-ere -re -er	haer	-se
		n	het	t- -et -t	-	-es -s	hem		het	-et -t
mv	1e		wi		onser		ons		ons
	2e		ghi	-i	uwer		u		u
	3e		si	-se	haer	-ere -re -er	hem hen	-en	hem hen	-se

Persoonlijk voornaamwoord

du

nominatief tweede persoon enkelvoud: jij
vaak clitisch: Egidius, waer bestu bleven? -«Egidius waar ben je gebleven?»

Opmerkingen

Du wordt weinig gebruikt en vaak vervangen door de beleefdheidsvorm ghi

Overerving en ontlening

Limburgs: doe
Nederlands: (verouderd) dou, douw, du

Meer informatie

Zie Wikibooks voor meer informatie.
Zie Wikipedia voor meer informatie.

Mòcheno

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Nedersaksisch

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelnederduitse du / dû / thu

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

diu
dow

Synoniemen

Nedersorbisch

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Proto-Slavische *jьdǫ

Werkwoord

du

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś
derde persoon meervoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van hyś

Synoniemen

źom
–

Noord-Fries

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Oudfriese dwā

Werkwoord

du

doen
geven

Schrijfwijzen

düünj

Noors

Uitspraak

Geluid: du (hulp, bestand)
IPA: /dʉː/

Woordafbreking

du

Naar frequentie	4

Persoonlijk voornaamwoord

du

(2e persoon enkelvoud) je, jij

Verwante begrippen

deg

Noorse persoonlijke voornaamwoorden (in het Bokmål)

getal / respect	pers.	genus / bezield	onderwerp (nominatief)	nld.	voorwerp (accusatief)	nld.
enkelvoud	1^e		jeg	ik	meg	mij
	2^e		du	jij	deg	jou
	3^e	m persoon m ding	han den	hij	han / ham den	hem
		v persoon v ding	hun den	zij	henne den	haar
		o	det	het	det	het
meervoud	1^e		vi	wij	oss	ons
	2^e		dere	jullie	dere	jullie
	3^e		de	zij	dem	hen
beleefdheidsvorm	2^e		De	u	Dem	u

Nynorsk

Uitspraak

Geluid: du (hulp, bestand)
IPA: /dʉː/

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

(2e persoon enkelvoud) je, jij

Verwante begrippen

deg

Nynorske persoonlijke voornaamwoorden

getal / respect	pers.	genus	onderwerp (nominatief)	nld.	voorwerp (accusatief)	nld.
enkelvoud	1^e		eg	ik	meg	mij
	2^e		du	jij	deg	jou
	3^e	m	han	hij	han ( honom )	hem
		v	ho	zij	ho / henne	haar
		o	det	het	det	het
meervoud	1^e		vi	wij	oss	ons
	2^e		de	jullie	dykk	jullie
	3^e		dei	zij	dei	hen
beleefdheidsvorm	2^e		De	u	Dykk	u

Oost-Fries

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Oudhoogduits

Uitspraak

IPA: /dū/

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Proto-West-Germaanse *þū

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

Overerving en ontlening

Middelhoogduits: du / dū / duo
- Alemannisch: du
  - Zwabisch: dau, d
- Beiers:
  - Cimbrisch: du
  - Mòcheno: du
- Duits: du
- Jiddisch: דו‎ (du)
- Luxemburgs: de, du
- Pennsylvania-Duits: du
- Paltsisch: du
- Riograndenser Hunsrückisch: du
- Ripuarisch: do
- Wymysoojs: du, dü

Pennsylvania-Duits

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij; 2e persoon nominatief enkelvoud

Synoniemen

de

Riograndenser Hunsrückisch

Uitspraak

IPA: /tuː/, /tə/

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Saterfries

Uitspraak

IPA: /du/

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Oudfriese thū

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schots

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

(dialect: Orkney, Shetland) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Tsjechisch

Uitspraak

IPA: /dʊ/

Woordafbreking

du

Werkwoord

du

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord jít

Synoniemen

jdu

Twents

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

dow

Synoniemen

iej

Welsh

Bijvoeglijk naamwoord

du

(kleur) zwart

Westfaals

Woordafbreking

du

Persoonlijk voornaamwoord

du

(Münsterlands) (Zuidwestfaals) jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

diu

Wymysoojs

Woordafbreking

du

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Middelhoogduitse du / dū / duo

Persoonlijk voornaamwoord

du

jij, je; 2e persoon nominatief enkelvoud

Schrijfwijzen

dü

Zweeds

Uitspraak

Geluid: du (hulp, bestand)

Naar frequentie	4

Persoonlijk voornaamwoord

du

je, jij

Tussenwerpsel

du

zeg!, hé! (om aandacht te trekken)

Enciclo

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Anandapedia

Sagapedia

Wikithot