wiek

• Geluid:  wiek    (hulp, bestand)
• IPA: /ʋik/

• wiek

• In de betekenis van ‘vleugel’ voor het eerst aangetroffen in 1561.^{[1] [2] [3]}
• erfwoord: Middelnederlands wieke ‘vlerk; wondpluksel; lampen-, kaarsenpit’, ontwikkeld uit Oergermaans *weukan, bij Indo-Europees *ueg- ‘weven’, waartoe ook Iers figh ‘weven’, Latijn vēlum ‘zeil; zeildoek’ en Sanskriet vāgurā́ ‘strop, valkuil’ behoren.^[2] Evenals Duits Wieche ‘vezelbundel; wondpluksel’, Fries wjok, wjuk ‘vleugel; vlerk; molenwiek’ en Engels wick ‘kaarsen- of lampenpit’.

de wiek v / m

1. (verouderd) (dichterlijk) vleugel
2. molenarm, windvanger op het gevlucht van een windmolen

   • De wieken van de molen kwamen in beweging. 

3. (België) pit van een kaars
4. (België) tampon

• lemmet, lont, pit

• arendswiek, koperwiek, molenwiek, vlaswiek, wentelwiek

• wieken, wiekenkruis, wiekslag

wiek

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieken
   

   • Ik wiek. 

2. gebiedende wijs van wieken
   

   • Wiek! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wieken
   

   • Wiek je? 

• Het woord wiek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wiek" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.